нацыяналі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

1. Прыхільнік нацыяналізму (у 1 знач.). Буржуазны нацыяналіст.

2. Удзельнік, прыхільнік нацыянальна-вызваленчага руху, нацыяналізму (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алімпі́ец, ‑пійца, м.

1. У старажытнагрэчаскай міфалогіі — бог, жыхар Алімпа.

2. Пра чалавека з урачыста важным, велічна спакойным абліччам.

3. Удзельнік алімпійскіх гульняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канфедэра́т, ‑а, М ‑раце, м.

1. Арганізацыя або дзяржава, якія ўваходзілі ў склад канфедэрацыі (у 1 знач.).

2. Удзельнік канфедэрацыі (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бунта́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Удзельнік бунту¹.

2. перан. Неспакойны чалавек, які пратэстуе супраць чаго-н., заклікае да рашучых дзеянняў, да перавароту ў чым-н.

|| ж. бунта́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. бунта́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прызёр

(фр. priseur)

удзельнік спаборніцтваў, які атрымаў прыз​1.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Аўсянік (удзельнік Асташынскага выступлення сялян) 1/532

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Сакалоўскі А. А. (удзельнік БСРГ) 2/232

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Янушэўскі Т. (удзельнік усерас. забастоўкі) 8/439

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Préisbewerber

m -s, - удзе́льнік ко́нкурсу, спабо́рнік на атрыма́нне прэ́міі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Versámmlungsteilnehmer

m -s, - удзе́льнік схо́ду; pl прысу́тныя на схо́дзе

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)