візажы́ст

(фр. visagiste, ад visage = твар)

спецыяліст па касметыцы твару.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

craggy [ˈkrægi] adj.

1. скалі́сты, бага́ты ска́ламі

2. круты́, стро́мкі, стро́мы

3. грубава́ты, вуглава́ты (твар)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

візаві́

1. прысл (твар у твар) vis-a-vis [viza´vi:]; gegenüber;

2. у знач наз м, ж (той, хто знаходзіцца супраць) Visavis [vizɑ´vi:] n -, -, Gegenüber n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

падрумя́ніцца, -нюся, -нішся, -ніцца; зак.

1. Падфарбаваць сабе твар румянамі.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць падрумяненым, падпячыся да светла-карычневага колеру.

Булкі падрумяніліся.

|| незак. падрумя́ньвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

азмро́чыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -чыцца; зак.

Стаць змрочным, сумным, маркотным, цёмным, панурым (звычайна пра погляд, твар і пад. з-за якога-н. засмучэння).

Настрой азмрочыўся.

|| незак. азмро́чвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

румя́ны¹, -ая, -ае.

1. Пакрыты румянцам.

Р. твар.

2. перан. Ярка-чырвоны, ружовы.

Р. небасхіл.

3. Пра печыва: з паверхняй залаціста-карычневага адцення.

Румяныя пампушкі.

Румяная скарынка.

|| наз. румя́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

furrowy

[ˈfɜ:roʊI]

adj.

маршчы́ністы (пра твар і пра няро́ўную паве́рхню)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

wooden

[ˈwʊdən]

adj.

1) драўля́ны

2) Figur. зьдзервяне́лы (твар, вы́раз)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ры́ла, -а, мн. -ы, рыл, н.

1. Выцягнутая пярэдняя частка галавы ў некаторых жывёл.

Свіное р.

2. Тое, што і твар (разм., лаянк.).

У яго не твар, а сапраўднае р.

3. Верхняя выцягнутая частка чаго-н.

Р. бутэлькі.

◊

Ні вуха ні рыла (не ведае, не разумее; разм., неадабр.) — зусім нічога не ведае.

|| памянш. ры́льца, -а, мн. -ы, -аў, н.

Р. ў пуху ў каго-н. (перан.: хто-н. ублытаны ў нячыстую справу; разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

мо́рда, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, морд і -аў, ж.

1. Пярэдняя частка галавы ў жывёлы.

2. Твар чалавека (разм., груб.).

|| памянш.-ласк. мо́рдачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)