блю́до ср.
1. (посуда) тале́рка, -кі ж., блю́да, -да ср.;
2. (кушанье) стра́ва, -вы ж.;
обе́д из трёх блюд абе́д з трох страў.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
смажані́на, ‑ы, ж.
Страва, яда, звычайна з мяса, прыгатаваная смажаннем. — Не выкладай у міску гэтай смажаніны, — сказаў Верабей Сцепанідзе, — стаў з патэльняй. Пестрак. Што за смажаніна выйшла.. — невядома, бо з’едзена яна была ў адзін міг. Маўр.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Рагу́ ’страва з кавалачкаў мяса, рыбы, гародніны’ (ТСБМ). З франц. ragoût < ragoûter ’выклікаць апетыт’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тумкачы́ ‘страва з бульбы’ (слонім., Сл. рэг. лекс.). Гл. такмачы, тукмачыць з перастаноўкай зычных.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
плоў
(перс. polou)
нацыянальная страва ў народаў Сярэд. Азіі, прыгатаваная з рысу і бараніны з прыправамі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
meal
I [mi:l]
n.
е́жа, стра́ва f.; час е́жы
II [mi:l]
n.
1) мука́ про́стага памо́лу
oat meal — аўся́нка f.
2) дро́бная кукуру́зная крупа́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
żur, ~u
м. кул. суп (поліўка) на квасе, квас (рэдкая страва)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
рагу́
(фр. ragoût)
страва з дробна нарэзанага мяса, утушанага з гароднінай, або ўтушанай гародніны з вострым соусам.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
сала́та, ‑ы, ДМ ‑лаце, ж.
1. Аднагадовая агародная расліна сямейства складанакветных, лісты якой сырымі ўжываюцца ў ежу. [Гануля] ішла з гарода і несла ў кошыку маладзенькую радыску, салату і яшчэ кволае пер’е цыбулі. Чарнышэвіч.
2. Страва з лісцяў гэтай расліны з воцатам, смятанай і пад.
3. Халодная страва з нарэзанай кавалачкамі сырой або варанай гародніны, часам рыбы, мяса і пад., палітых якім‑н. соусам. Салата з памідораў. □ Раней ставяцца халодныя закускі — ікра, рыбныя вырабы, розныя салаты, вяндліна і іншае. «Звязда». // Усякая агароднінная прыправа да мясной стравы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сыта́, ‑ы, ДМ сыце, ж.
Даўняя беларуская страва — мёд або цукар, разведзеныя гатаванай вадой. За прасначкамі йшлі кампоты, Кісель з мядоваю сытою; Вячэру скончылі куццёю. Колас. А частавалі Сытой салодкай. Ідуць праводзіць За рэчку цётку. Барадулін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)