халадзе́ц, ‑дцу, м.

Страва з загуслага пры ахаладжэнні мяснога або рыбнага адвару з дробнымі кавалачкамі мяса або рыбы. На сталах у гліняных паліваных місах стаяў халадзец, у талерках мяса, на ўсім стале раскладзены булкі. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шашлы́к, ‑у, м.

Страва з кавалачкаў бараніны (радзей ялавічыны, свініны), нанізаных на металічны стрыжань (шампур) і засмажаных разам з кольцамі цыбулі. Тут [на базары] прадаецца і свежае мяса, і гатовыя гарачыя шашлыкі, нанізаныя на дроцікі. В. Вольскі.

[Ад цюрк. sislik.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Стра́ўнасць ‘страваванне’ (Нас.), ‘ежа, харч’ (Ласт.). З польск. strawność ‘легкатраўнасць’, параўн. страва гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бешбарма́к

(цюрк. besbarmak)

страва з крышанага мяса, звычайна бараніны, з наварам мукі, круп у народаў Сярэд. Азіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

жэле́

(фр. gelée)

салодкая студзяністая страва з фруктова-ягадных сокаў, малака і іншых прадуктаў з дабаўленнем жэлаціну.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

блю́до ср.

1. (посуда) тале́рка, -кі ж., блю́да, -да ср.;

2. (кушанье) стра́ва, -вы ж.;

обе́д из трёх блюд абе́д з трох страў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

смажані́на, ‑ы, ж.

Страва, яда, звычайна з мяса, прыгатаваная смажаннем. — Не выкладай у міску гэтай смажаніны, — сказаў Верабей Сцепанідзе, — стаў з патэльняй. Пестрак. Што за смажаніна выйшла.. — невядома, бо з’едзена яна была ў адзін міг. Маўр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Рагу́страва з кавалачкаў мяса, рыбы, гародніны’ (ТСБМ). З франц. ragoût < ragoûter ’выклікаць апетыт’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тумкачы́страва з бульбы’ (слонім., Сл. рэг. лекс.). Гл. такмачы, тукмачыць з перастаноўкай зычных.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

meal

I [mi:l]

n.

е́жа, стра́ва f.; час е́жы

II [mi:l]

n.

1) мука́ про́стага памо́лу

oat meal — аўся́нка f.

2) дро́бная кукуру́зная крупа́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)