пахо́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Манера хадзіць; хада. Ішоў чалавек паволі, стомленай паходкай. Чорны. Стаў я іншым, суровым, Стаў новым ад ног да пілоткі, Чалавекам вайсковым, — Былой не пазнаеш паходкі. Куляшоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

staw, ~u

м.

1. сустаў;

staw łokciowy — локцевы сустаў;

2. сажалка; стаў; копанка; копань

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

намя́клы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які стаў сырым, размяклым ад сырасці, вады. Намяклыя сухары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагусце́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які стаў, зрабіўся густым, гусцейшым. Пагусцелая цемра. Пагусцелы лес.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жы́га

(фр. gigue, ад англ. jig)

1) сярэдневяковы смычковы музычны інструмент;

2) даўні англійскі парны танец кельцкага паходжання, які з 17 ст. стаў салонным;

3) заключная частка сюіты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

сажалка / выкапаная: копанка; капаніца, копань, садок, стаў, ставок (абл.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

памутне́лы, -ая, -ае.

1. Які стаў мутным, непразрыстым.

Памутнелыя шыбы.

2. Які прыняў неасэнсаваны выраз (пра вочы, погляд).

Глядзець памутнелымі вачамі.

3. перан. Які страціў яснасць, зацямніўся (пра думкі, розум і пад.).

Памутнелая свядомасць.

4. Які страціў выразнасць абрысаў.

Памутнелыя далі.

|| наз. памутне́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зблядне́лы, ‑ая, ‑ае.

Які стаў бледным. Кацярына стаяла перад.. [Андрыянам], незвычайна збляднелая і разгубленая. Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасмяле́лы, ‑ая, ‑ае.

Які стаў смелым, смялейшым. Домна праз часіну Унучку пасмялелую вяла. Пысін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасумне́лы, ‑ая, ‑ае.

Які стаў сумным, сумнейшым. Людзі ўсталі і, пасумнелыя, паніклі галовамі... Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)