зімава́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які перабыў зіму на дварэ, пад снегам. Зімавалае сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадграба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адгрэбці ўсё, многае. Паадграбаць сена ад воза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазле́жвацца, ‑аецца; зак.

Злегчыся, стаць больш цвёрдым, шчыльным — пра ўсё, многае. Сена пазлежвалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паперасу́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Перасушыць усё, многае. Паперасушваць бялізну. Паперасушваць сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сеткападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Падобны на сетку, у выглядзе сена (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сціртава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., што.

Складваць у сцірты. Сціртаваць жыта. Сціртаваць сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hay [heɪ] n.

1. се́на

2. AmE, infml невялі́кая су́ма гро́шай

♦

make hay while the sun shines ≅ касі́, каса́, паку́ль раса́; гні дрэ́ва, паку́ль маладо́е

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

стог, ‑а, м.

1. Вялікая капа сена, саломы. Вось збяром мы травы Сонечнымі днямі І лугі заставім Свежымі стагамі. Астрэйка. На .. [сенажаці] там-сям стаялі ўжо стагі, густа былі раскіданы копы і ляжала яшчэ не згрэбенае, але ўжо парыжэлае сена. Чарнышэвіч. Нібыта шлем зялёны волата, За рэчкай адзінокі стог. Смагаровіч. [Косцік] зрабіў пару ў стозе сена на Белай градзе і там начуе. Баранавых.

2. Разм. Тое, што і стос (у 2 знач.). Стог бліноў стаяў пасярод стала, як асэсар. Бядуля.

•••

Як іголка ў стозе сена гл. іголка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трася́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Стрэсенае сена з саломай, якое ідзе на корм жывёле. З катуха, у які мы кідалі Падласцы трасянку з саломы і сена, мне ўжо не вельмі цяжка было дабірацца да бэлькі. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абгрэ́бці, -рабу́, -рабе́ш, -рабе́; -рабём, -рабяце́, -рабу́ць; -ро́б, -рэ́бла; -рабі́; -рэ́бены; зак., што.

Абграбаючы, падраўноўваючы, зняць з паверхні лішняе (пра сена і пад.).

А. стог.

|| незак. абграба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. абграба́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)