накуса́ць сов., в разн. знач. накуса́ть;

машкара́ ~са́ла ру́кі — мошкара́ накуса́ла ру́ки;

н. свінцу́ — накуса́ть свинца́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́дмазка ж.

1. (кусочек сала и т.п. для смазывания сковороды) подма́зка;

2. перен., разг. (взятка) подма́зка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасма́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што.

1. Смажачы, давесці да поўнай гатоўнасці. Прасмажыць сала.

2. і без дап. Смажыць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысква́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

1. і чаго. Дадаткова наскварыць, саскварыць. Прыскварыць сала.

2. Заправіць сквараным салам; заскварыць. Прыскварыць булён.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пахру́мстваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Час ад часу, злёгку хрумстаць. Толя накроіў хлеба і сала; пачалі есці, пахрумстваючы свежымі агуркамі. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасква́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

1. Залішне саскварыць, паскварыць больш, чым трэба.

2. Саскварыць, паскварыць усё, многае. Пераскварыць усё сала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вяндлі́на, ‑ы, ж.

Вэнджанае прасоленае мяса, сала. Стол заслалі, прынеслі талеркі з вяндлінаю, якую так добра ўмеюць прыгатаўляць на Беларусі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БЕРАСЦЕ́НЕЎСКІ КОСЦЕАБПА́ЛЬНЫ І КЛЕЯВА́РНЫ ЗАВО́Д.

Дзейнічаў у 1865—1914 у Беларусі, у маёнтку Берасценева Аршанскага пав. (цяпер вёска ў Аршанскім р-не Віцебскай вобл.). Вырабляў касцявую муку (1884—95), штучныя ўгнаенні, сталярны клей, касцявы вугаль, касцявое сала, сернакіслы аміяк, мыла, гліцэрыну (1913). У 1895 выраблена прадукцыі на 28,5 тыс. руб. Працавала да 50 рабочых (1905).

т. 3, с. 108

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сква́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; незак., што.

1. Пячы на агні сала.

С. свежаніну.

2. перан. і без дап. Паліць (пра сонца; разм.).

Цэлы дзень скварыць сонца.

|| зак. сасква́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны (да 1 знач.) і засква́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны (пра страву).

|| наз. сква́ранне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

przerośnięty

przerośnięt|y

прарослы, з праростамі;

słonina ~a — сала з пражылкамі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)