сляпі́цца, сляплю́ся, сле́пішся, сле́піцца; незак.

1. Псаваць сабе зрок.

С. над кнігаю.

2. Пра немагчымасць глядзець (ад яркага святла і пад.).

Слепяцца вочы ад сонца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цукры́сты, -ая, -ае.

1. Які змяшчае ў сабе значную колькасць цукру (у 1 знач.).

Цукрыстыя плады.

2. Які мае структуру цукру.

|| наз. цукры́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шнурава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся; незак.

Зацягваць на сабе што-н. шнуруючы.

Ш. ў гарсэт.

|| зак. зашнурава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся.

|| наз. шнурава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

stipulate [ˈstɪpjuleɪt] v. fml абумо́ўліваць, ста́віць умо́ву;

stipulate for a reward вы́кленчыць сабе́ ўзнагаро́ду

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

асімілява́ць

(лац. assimilare)

1) прыпадабняць сабе;

2) засвойваць (напр. а. вуглярод паветра).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бітуміно́зны

(лац. bituminosus = смаляны)

які ўтрымлівае ў сабе бітумы (напр. б. торф).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

героікамі́чны

[ад гераі(чны) + камічны]

літ. прадстаўлены ў форме гераічнай паэмы, хоць сам па сабе дробязны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Сабе́чыць, часцей з прыст. прысабе́чыць ’набываць ва ўласнасць’, ’прысвойваць’ (Нас.). Дэрыват ад займ. сабе.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ва́лко нареч. хі́стка;

◊

ни ша́тко, ни ва́лко погов. та́к сабе, сяк-та́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

одёргиваться

1. абця́гваць на сабе́ адзе́нне;

2. страд. абця́гвацца, абрыва́цца; см. одёргивать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)