terminal1 [ˈtɜ:mɪnl] n.

1. канцава́я ста́нцыя;

Terminal І канцава́я ста́нцыя ну́мар адзі́н

2. tech. уво́д, вы́вад, кле́ма

3. comput. тэрміна́л;

a display terminal тэрміна́л з дыспле́ем;

a remote terminal дыстанцы́йны тэрміна́л

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

біс

(фр. bis, ад лац. bis = двойчы)

выгук (у тэатры, на канцэрце), якім просяць артыста паўтарыць толькі што выкананы ім нумар праграмы.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

dial

[ˈdaɪəl]

1.

n.

цыфэрбля́т -а m. (гадзі́ньніка), шкала́ f.а́дыё)

2.

v.t.

а) настаўля́ць ра́дыё

б) набіра́ць

to dial a number — набра́ць ну́мар (тэлефо́на)

- sun dial

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

event

[ɪˈvent]

n.

1) ва́жная падзе́я; здарэ́ньне n., вы́падак -ку m.

2) вы́нік -у m.

3) ну́мар у спарто́вых спабо́рніцтвах

- in any event

- in the event of

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Rißer

m -s, - разм. баяві́к, пе́ршы ну́мар сезо́на;

das Buch ist ein ~ кні́га ста́ла бестсе́лерам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Drbietung

f -, -en

1) прапано́ва

2) выкана́нне; выступле́нне; прагра́ма, ну́мар

kulturlle ~ — культу́рнае мерапрые́мства [відо́вішча], культу́рная імпрэ́за

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ins

f -, -en

1) адзі́нка; пе́ршы ну́мар

2) «адзі́нка» (самая высокая ацэнка ў нямецкай школе)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

апо́шні, -яя, -яе.

1. Канцавы ў шэрагу чаго-н.

А. дзень заняткаў.

А. ў чарзе.

У а. раз.

2. Адзіны, астатні.

Раздзяліць а. кавалак хлеба.

3. Які толькі што з’явіўся, самы новы.

А. нумар часопіса.

Апошнія паведамленні.

Апранацца па апошняй модзе.

4. Канчатковы, беспаваротны, рашаючы; вышэйшы, крайні.

Апошняе слова.

А. сродак.

5. Зусім дрэнны, самы горшы (разм.).

Лаяць апошнімі словамі.

6. Гэты, толькі што названы (кніжн.).

Зайшла адна жанчына, затым другая, апошняя — з дзіцём.

7. наз. апо́шняе, -яга, н. Тое адзінае, што засталося.

Гатовы з чалавекам апошнім падзяліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

solo

[ˈsoʊloʊ]

1.

n., pl. -los Mus.

со́ла, indecl.; со́льны ну́мар

2.

adj.

1) со́льны

a solo part — со́льная па́ртыя

2) адзіно́чны, самасто́йны

a solo flight — самасто́йны палёт

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

«БЕЛАРУ́СКАЕ СЛО́ВА»,

газета. Выдавалася ў 1943—44 у Віцебску (друкавалася ў Дзвінску) на бел. мове пад кантролем герм. акупац. улад. Выходзіла 2—3 разы ў месяц. Асноўны змест газеты — інфармацыя аб падзеях на франтах, міжнар. адносінах, пытанні гісторыі Беларусі, нац.-культ. жыцця, адукацыі. Друкавала тэатр. рэцэнзіі, крытычныя агляды бел. л-ры, метадычныя рэкамендацыі для настаўнікаў, маст. творы бел. аўтараў. Выйшаў не менш як 61 нумар.

С.У.Жумар.

т. 2, с. 400

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)