вы́перці, -пру, -праш, -пра; вы́пер, -рла; -пры; -перты; зак.

1. каго-што. Выцесніць напорам, выдавіць сілай.

В. дно ў бочцы.

2. каго. Выгнаць, выключыць, звольніць (разм.).

В. з хаты.

В. з работы.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Выдацца, высунуцца за межы чаго-н. (разм.).

В. наперад.

|| незак. выпіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

foregone conclusion

1) факт ама́ль ве́дамы напе́рад

2) няўхі́льны вы́нік

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

headway

[ˈhedweɪ]

n.

1) рух напе́рад (вадапла́ва)

2) по́ступ -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

vórgeschoben

a вы́сунуты напе́рад, перадавы́ (пра войскі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

vórtreiben

* vt ру́хаць, прасо́ўваць напе́рад (тс. працу)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Vórwärtsmarsch

m -(e)s, -märsche прасо́ўванне [рух] напе́рад

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

wéiterrücken

аддз. vt адсо́ўваць; ру́хаць, прасо́ўваць [ру́хаць] напе́рад

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

тэлеало́гія, ‑і, ж.

Рэлігійна-ідэалістычнае вучэнне, паводле якога ўся гісторыя свету з’яўляецца здзяйсненнем наперад вызначанай богам мэты і ўсё ў развіцці прыроды і грамадства мэтазгодна.

[Ад грэч. télos — мэта, канец і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фразёр, ‑а, м.

Чалавек, які любіць гаварыць напышлівыя фразы (у 2 знач.). Кідала — гэта фразёр, няшчыры чалавек, яму абы паказаць сябе, абы высунуцца наперад. Кучар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

vórdrängen

1.

vt ці́снуць, пхаць напе́рад

2.

(sich)

1) прабіра́цца, прасо́ўвацца ўпе́рад, праштурхну́цца

2) выско́кваць напе́рад, быць вы́скачкай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)