Verbum

закусі́ць¹, -ушу́, -у́сіш, -у́сіць; -у́шаны; зак., што.

Моцна захапіць зубамі.

З. губу.

З. цуглі.

|| незак. заку́сваць, -аю, -аеш, -ае.

усмалі́ць², -малю́, -ма́ліш, -ма́ліць; -ма́лены; зак., чым і без дап. (разм.).

Моцна ўдарыць.

У. пугай.

Замоўкні, бо зараз усмалю!

рэ́знуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак. (разм.).

1. гл. рэзаць.

2. Моцна ўдарыць чым-н.

Р. калом па спіне.

не́мы, -ая, -ае.

Жудасны, страшэнны, дзікі, роспачны.

Н. крык.

◊

Немым голасам (разм.) — вельмі моцна, што ёсць сілы (крычаць, плакаць).

грызу́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Млекакормячае атрада грызуноў з доўгімі моцна развітымі пярэднімі зубамі.

Вавёрка адносіцца да грызуноў.

разля́пацца, -аюся, -аешся, -аецца: зак. (разм.).

1. Пачаць моцна і доўга ляпаць.

Р. на ўсю ваколіцу.

2. Распырскацца. раскідацца.

раз’я́траны, -ая, -ае.

1. Раззлаваны, раз’юшаны.

Р. бык.

2. Моцна развярэджаны, растрывожаны.

Балелі раз’ятраныя раны.

|| наз. раз’я́транасць, -і, ж.