прочь
1. нареч. (в сторону) прэч;
он бы́стро пошёл прочь от меня́ ён шпа́рка пайшо́ў прэч ад мяне́;
2. межд. прэч; (вон) вон; (долой) дало́ў;
прочь с доро́ги! прэч з даро́гі!;
прочь отсю́да! прэч (вон) адгэ́туль!, прэч (дало́ў) з маі́х вачэ́й!;
ру́ки прочь! ру́кі прэч!;
◊
не прочь в знач. сказ. не су́праць, не ад таго́, каб…;
он не прочь отдохну́ть ён не су́праць (не ад таго́, каб) адпачы́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
пу́тать несов.
1. в разн. знач. блы́таць;
пу́тать ни́тки блы́таць ні́ткі;
пу́тать бума́ги на столе́ блы́таць папе́ры на стале́;
я всегда́ их пу́таю — они́ похо́жи друг на дру́га я заўсёды іх блы́таю — яны́ падо́бныя адзі́н да аднаго́;
не пу́тайте, отвеча́йте ясне́е не блы́тайце, адка́звайце ясне́й;
2. (вовлекать) разг. блы́таць; уме́шваць;
не пу́тайте меня́ в э́то де́ло не блы́тайце (не ўме́швайце) мяне́ ў гэ́ту спра́ву;
3. (лошадей) обл. пу́таць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
ува́рваць несов.
1. в разн. знач. ува́ривать;
2. тех. вва́ривать;
1, 2 см. увары́ць
уварва́ць сов.
1. прям., перен. (выдернуть) урва́ть;
у. жме́ню се́на — урва́ть клок се́на;
ён імкне́цца пабо́льш у. — он стреми́тся побо́льше урва́ть;
у. во́льную хвілі́ну — урва́ть свобо́дную мину́ту;
2. (укусить) хвати́ть;
саба́ка ўварва́ў за нагу́ — соба́ка хвати́ла за́ ногу;
3. разг. отня́ть;
ко́лькі ты мне здаро́ўя ўварва́ў! — ско́лько ты у меня́ здоро́вья о́тнял!;
◊ у. кусо́к — урва́ть (отхвати́ть) кусо́к
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
пощади́ть сов.
1. (дать пощаду) злі́тавацца; (пожалеть) пашкадава́ць (каго, што); (помиловать) памі́лаваць (каго, што), злі́тавацца (над кім, над чым);
пощади́ меня́ злі́туйся на́да мной, пашкаду́й мяне́;
2. (поберечь) паберагчы́, паашчаджа́ць; (пожалеть) пашкадава́ць (каго, што, чаго); (отнестись бережно, заботливо) пашанава́ць; (сохранить) захава́ць (што), дарава́ць (што, каму);
пощади́ своё здоро́вье пашану́й сваё здаро́ўе, пашкаду́й свайго́ здаро́ўя;
жи́зни не пощажу́ жыцця́ не пашкаду́ю;
пощади́ть чью́-л. жизнь захава́ць чыё-не́будзь жыццё, дарава́ць каму́-не́будзь жыццё.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
пропа́сть сов. прапа́сці, мног. папрапада́ць; (исчезнуть — ещё) зні́кнуць; (утратиться — ещё) адпа́сці; (погибнуть — ещё) згі́нуць, загі́нуць;
пропа́ли докуме́нты прапа́лі (зні́клі) дакуме́нты;
зре́ние пропа́ло зрок прапа́ў;
охо́та пропа́ла ахво́та адпа́ла;
цветы́ пропа́ли от моро́за кве́ткі прапа́лі (згі́нулі) ад маро́зу;
мно́го вре́мени у меня́ пропа́ло да́ром шмат ча́су ў мяне́ прапа́ла дарма́;
пропа́сть бе́з вести прапа́сці (згі́нуць) без ве́сткі;
◊
пиши́ пропа́ло! пішы́ прапа́ла!;
или пан, или пропа́л погов. ці (або́) пан, ці (або́) прапа́ў;
пропади́ про́падом! згінь-прападзі́!
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
про́тив
1. предлог с род. су́праць, супро́ць, обл. про́ці (каго, чаго); (напротив) насу́праць, насупро́ць, обл. напро́ці;
про́тив его́ ожида́ний су́праць (супро́ць) яго́ спадзява́нняў;
он настро́ен про́тив меня́ ён настро́ены су́праць (супро́ць) мяне́;
лека́рство про́тив ревмати́зма ле́кі су́праць (супро́ць) рэўматы́зму;
рост проду́кции про́тив про́шлого го́да рост праду́кцыі су́праць (супро́ць) міну́лага го́да;
про́тив до́ма — сад насу́праць (насупро́ць) до́ма — сад;
про́тив ве́тра су́праць (супро́ць, насу́праць, насупро́ць) ве́тру;
2. в знач. сказ. су́праць, супро́ць;
кто про́тив? хто су́праць (супро́ць)?
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
ве́льмі нареч. весьма́, о́чень, сли́шком, кра́йне; кре́пко; стра́шно; чрезме́рно;
не в. стара́нна — не сли́шком приле́жно;
усё гэ́та было́ в. ціка́ва — всё это бы́ло о́чень интере́сно;
в. дзі́ўна, што ты ўдзе́льнічаеш у гэ́тай спра́ве — меня́ кра́йне удивля́ет твоё уча́стие в э́том де́ле;
гэ́та мне в. надаку́чыла — э́то мне стра́шно надое́ло;
в. ўдзя́чны — весьма́ благода́рен;
в. гро́зны — чрезме́рно (сли́шком) гро́зный;
в. до́бра — о́чень хорошо́;
◊ в. паважа́ны — высокоуважа́емый;
не в. (што) — не о́чень (не ахти́, та́к себе)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
загавары́ць I сов.
1. в разн. знач. заговори́ть;
усе́ ра́зам ~ры́лі — все ра́зом заговори́ли;
дзіця́ ўпершыню́ ~ры́ла — ребёнок впервы́е заговори́л;
~ры́лі кулямёты — заговори́ли пулемёты;
2. перен. (о цвете и т.п. — редко) заигра́ть;
◊ кроў ~ры́ла — кровь заговори́ла;
сумле́нне ~ры́ла — со́весть заговори́ла
загавары́ць II сов.
1. (утомить разговором) заговори́ть;
мяне́ так ~ры́лі, што я забы́ўся пра ся́бра — меня́ так заговори́ли, что я забы́л о дру́ге;
2. (воздействовать заговором) заговори́ть;
з. ад хваро́бы — заговори́ть от боле́зни
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
дёргать несов.
1. (за что-л.) ту́заць, шмо́ргаць, то́ргаць; (тянуть) цягну́ць; (рвать) рваць;
дёргать за рука́в ту́заць (то́ргаць) за рука́ў;
дёргать кого́-л. за язы́к перен. цягну́ць каго́-не́будзь за язы́к;
2. (выдёргивать) рваць, вырыва́ць; (перья, сено, шерсть) ску́бці;
дёргать гво́зди рваць (вырыва́ць) цвікі́;
3. перен. ту́заць (каго); назаля́ць (каму), дакуча́ць, надакуча́ць (каму);
4. безл. (в судорожных, нервных подёргиваниях) ту́заць; калаці́ць; крыві́ць; ку́рчыць; (о боли) то́ргаць;
у меня́ дёргает па́лец у мяне́ то́ргае па́лец;
5. (носом) шмо́ргаць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
кида́ть несов., в разн. знач. кі́даць;
кида́ть у́голь в то́пки кі́даць ву́галь у то́пкі;
рефле́кторы кида́ли в лицо́ пото́ки я́ркого све́та рэфле́ктары кі́далі ў твар пато́кі я́ркага святла́;
кида́ть су́мку на дива́н кі́даць су́мку на кана́пу;
меня́ кида́ет в жар безл. мяне́ кі́дае ў гара́чку;
кида́ть дете́й без присмо́тра кі́даць дзяце́й без нагля́ду;
кида́ть но́вые подкрепле́ния воен. кі́даць но́выя падмацава́нні;
◊
кида́ть жре́бий кі́даць жэ́рабя;
кида́ть де́ньги на ве́тер кі́даць гро́шы на ве́цер;
кида́ть ка́мешки в (чей) огоро́д кі́даць каме́ньчыкі ў агаро́д (чый);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)