пу́тать несов.

1. в разн. знач. блы́таць;

пу́тать ни́тки блы́таць ні́ткі;

пу́тать бума́ги на столе́ блы́таць папе́ры на стале́;

я всегда́ их пу́таю — они́ похо́жи друг на дру́га я заўсёды іх блы́таю — яны́ падо́бныя адзі́н да аднаго́;

не пу́тайте, отвеча́йте ясне́е не блы́тайце, адка́звайце ясне́й;

2. (вовлекать) разг. блы́таць; уме́шваць;

не пу́тайте меня́ в э́то де́ло не блы́тайце (не ўме́швайце) мяне́ ў гэ́ту спра́ву;

3. (лошадей) обл. пу́таць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)