вы́хадзіць I сов., разг. вы́ходить, исходи́ть;

~дзіў уве́сь лес — вы́ходил (исходи́л) весь лес

вы́хадзіць II сов., разг. вы́ходить;

в. хво́рага — вы́ходить больно́го

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

бязмо́ўны

1. бесслове́сный;

~ная жывёліна — бесслове́сное живо́тное;

2. кро́ткий, поко́рный, безотве́тный;

3. перен. (исполненный тишины) безмо́лвный; молчали́вый;

б. лес — безмо́лвный (молчали́вый) лес

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Баге́мскі Лес м Böhmerwald m –(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Франко́нскі Лес м Fránkenwald m –(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

редкосто́йность лес. рэдкасто́йнасць, -ці ж.;

редкосто́йность лесо́в Се́вера рэдкасто́йнасць лясо́ў по́ўначы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

гай, -ю, М аб га́і і у гаі, мн. гаі́, гаёў, м.

Невялікі часцей лісцевы лес.

Бярозавы г.

|| памянш. гаёк, гайка́, мн. гайкі́, гайко́ў, м.

|| прым. гаёвы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

гандлёвы, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да арганізацыі і вядзення гандлю.

Гандлёвая сістэма.

Г. флот.

2. Які вядзе гандаль.

Гандлёвыя арганізацыі.

3. Які з’яўляецца прадметам гандлю.

Г. лес.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

асму́глы, -ая, -ае.

1. Тое, што і смуглы; загарэлы.

А. твар.

Асмуглыя рукі.

2. Тое, што і асмужаны (у 1 знач.).

А. лес.

Асмуглае неба.

|| наз. асму́гласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адра́іць, -ра́ю, -ра́іш, -ра́іць; -ра́ім, -ра́іце, -ра́яць; адра́й; зак., каму з інф.

Адгаварыць ад чаго-н., параіць, пераканаць не рабіць чаго-н.

Дзецям адраілі так позна ісці ў лес.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

азалаці́ць, -лачу́, -ло́ціш, -ло́ціць; -ло́чаны; зак., каго-што (разм.).

1. перан. Пазалаціць, надаць залацісты колер чаму-н.

Восень азалаціла лес.

2. Шчодра ўзнагародзіць, абагаціць.

Небывалы ўраджай лёну азалаціў вяскоўцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)