Úmweg

m -(e)s, -e кружны́ шлях, аб(ы)хо́д, круг, крук

auf ~en erfáhren* — вы́ведаць абхо́дным шэ́цхам

ein gróßer ~ — вялі́кі крук

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

падгуля́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. незал. пр. ад падгуляць. Магутныя дубы абступілі паляну з усіх бакоў, а адзін з іх, самы стары, выйшаў на круг, на самае віднае месца, і быў падобны на падгулялага на вяселлі дзеда. Шашкоў.

2. у знач. прым. Які падгуляў. Гукі музыкі хвалявалі і вабілі, .. клікалі на вуліцу, і падгулялыя бабы ўжо байчэй і паспешлівей звінелі тонкім посудам. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пахвальба́, ‑ы, ж.

Разм.

1. Выхваленне сваімі справамі, учынкамі і пад.; самахвальства. Сцяпану хацелася расказаць дзяўчыне, што вось ён толькі што ўратаваў ад смерці дзіця.. Але ён баяўся, каб гэта не прагучэла пахвальбой, і змаўчаў. Шамякін.

2. Тое, што і пахвала. [Коля] мог абсачыць за суткі шырокі круг мясцовасці, .. вярнуцца яшчэ загадзя ў атрад і выслухаць пахвальбу і падзяку камандзіра. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракруці́ць, ‑кручу, ‑круціш, ‑круціць; зак., што.

1. Прасвідраваць. [Майстар:] — Будзем лічыць, што вось на гэтай самай планцы нам трэба, пракруціць дваццаць такіх дзірачак. Кулакоўскі.

2. Прывесці што‑н. у вярчальны рух. Пракруціць педалі веласіпеда.

3. Разм. Зрабіць, апісаць круг у якім‑н. танцы. — Больш двух кругоў я польку не пракручу! — гаварыў .. [Пятро] з запалам. Ваданосаў.

4. і без дап. Круціць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выратава́льны

1. Réttungs-; Bérgungs-;

выратава́льны круг Réttungsring m -(e)s, -e;

выратава́льны по́яс Réttungsgürtel m -s, -;

выратава́льныя рабо́ты Bérgungsarbeiten pl;

выратава́льны атра́д Réttungstrupp m -s, -s;

2. (збавіцельны) réttend; Réttungs-;

выратава́льны сро́дак Réttungsmittel n -s -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

кро́млех

(ад брэтон. crom = круг + lech = камень)

культавае збудаванне эпохі неаліту і бронзавага веку ў выглядзе акруглых загарод з вялікіх камянёў у Паўн. Францыі, Англіі і іншых краінах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

юрысды́кцыя

(лац. iunsdictio = судаводства)

1) права праводзіць суд, рашаць прававыя пытанні;

2) круг паўнамоцтваў судовага або адміністрацыйнага органа па прававой ацэнцы канкрэтных фактаў і прымяненню прадугледжаных законам санкцый.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Zírkel

m -s, -

1) цы́ркуль

2) круг, ко́ла

3) гурто́к; кампа́нія

etw. im ~ behándeln — абмярко́ўваць што-н. у гуртку́

4) цыкл; цыркуля́цыя, кругабе́г

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

энцыклапе́дыя

(фр. encyclopédie < лац. encyclopaedia, ад гр. enkyklopaedia = круг ведаў)

навуковае даведачнае выданне ў выглядзе слоўніка, дзе даюцца асноўныя звесткі па ўсіх або па асобных галінах ведаў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Kreis

m -es, -e

1) круг, акру́жнасць, ко́ла

~e zíehen* — круці́цца, кружы́ць; перан. распаўсю́джвацца (пра чуткі і г.д.)

im ~ herúm — наво́кал

éinen ~ um etw. (A) schlíeßen* — акружы́ць што-н.

2) раён (адміністр. адзінка)

3) эл. ланцу́г

4) ко́ла, кампа́нія, гурто́к

im häuslichen ~ — у сяме́йным асяро́ддзі

5) сфе́ра дзе́йнасці

◊ féhlerhafter ~ — зага́нны круг

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)