Статут Вялікага княства Літоўскага 1588 2/242, 261, 262, 268; 3/88, 167, 209, 220, 235, 236, 352; 4/147; 7/588; 8/72, 595; 9/286, 358, 450; 10/58, 162, 167, 438; 11/342; 12/88—89 (укл.), 103, 107, 536
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Хроніка Вялікага княства Літоўскага і Жамойцкага 3/309, 496; 5/136; 6/342, 343, 344; 8/521; 11/81
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
«Заканадаўчыя акты Вялікага княства Літоўскага XV-XVI стст.»
т. 6, с. 504
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
duchy [ˈdʌtʃi] n. ге́рцагства; кня́ства;
The Grand Duchy of Lithuania hist. Вялі́кае Кня́ства Літо́ўскае
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
кня́жество кня́ства, -ва ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
grand duchy [ˌgrænˈdʌtʃi] n. вялі́кае кня́ства; ге́рцагства;
Grand Duchy of Lithuania Вялі́кае Кня́ства Літо́ўскае (ВКЛ)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
удзе́л², -а, мн. -ы, -аў, м.
У старажытнай і сярэдневяковай Русі: вобласць, якой кіраваў князь.
|| прым. удзе́льны, -ая, -ае.
У. князь.
Удзельнае княства.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
«АРДЫНА́ЦЫЯ КАРАЛЕ́ЎСКІХ ПУ́ШЧАЎ У ЛЯСНІ́ЦТВАХ БЫЛО́ГА ВЯЛІ́КАГА КНЯ́СТВА ЛІТО́ЎСКАГА»,
«Ординация королевских пущ в лесничествах бывшего Великого княжества Литовского», вопіс каралеўскіх лясных масіваў ВКЛ 1636—40. Выдадзены Віленскай археагр. камісіяй паралельна на польскай і рус. мовах (Вільня, 1871). Ардынацыя (упарадкаванне) мела на мэце ўстанаўленне межаў каралеўскіх пушчаў, вызначэнне правоў шляхты і мясц. насельніцтва на карыстанне імі, арганізацыю кіравання лясной гаспадаркай і вызначэнне статуса асоб, якія выконвалі спец. абавязкі ў створаных лясніцтвах. Адзначаны населеныя пункты на тэр. лясніцтваў, пералічаны сяляне, іх павіннасці, колькасць зямлі ў гаспадарках; часам дакументы шляхты на права валодання і карыстання лясамі; апісаны азёры, рэчкі, лугі.
В.Ф.Голубеў.
т. 1, с. 476
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
гістарыягра́фія, -і, ж.
1. Навука аб развіцці гістарычных ведаў.
2. Сукупнасць гістарычных даследаванняў, прысвечаных якому-н. перыяду ці праблеме.
Г.
Вялікага Княства Літоўскага.
|| прым. гістарыяграфі́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ДАГАВО́РЫ ВЯЛІ́КАГА КНЯ́СТВА ЛІТО́ЎСКАГА З МАЛДО́ЎСКІМ КНЯ́СТВАМ 15—16 ст. Заключаліся паміж вял. князямі ВКЛ і малд. гаспадарамі, вызначалі асновы ўзаемаадносін паміж дзвюма дзяржавамі. Вядомы дагаворы 1415, 1431 (з удзелам Тэўтонскага ордэна), 1435, 1437, 1442, 1447, 1496, 1499, 1518, 1551, 1554. Паводле гэтых дагавораў ВКЛ нязменна захоўвала з Малдовай мір, нягледзячы на тое, што звязаная з ёй уніяй Польшча часта ваявала з Малдовай і імкнулася ўцягнуць у баявыя дзеянні войска ВКЛ (напр., у 1509 і 1532). Заключэнне дагавораў дэманстравала таксама незалежнасць ВКЛ ад Польшчы.
А.В.Белы.
т. 5, с. 571
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)