практыкава́ць несов.
1. (применять на практике) практикова́ть;
2. уст. (заниматься врачебной или юридической практикой) практикова́ть;
3. (прививать какие-л. навыки) учи́ть; упражня́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паску́дзіцца несов., прост.
1. паску́диться, па́чкаться;
2. страд. паску́диться, па́коститься, па́чкаться, мара́ться; см. паску́дзіць 2;
3. перен. (заниматься неприятным или неблаговидным делом) па́чкаться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перасе́яць сов.
1. (засеять повторно) пересе́ять;
п. уча́стак — пересе́ять уча́сток;
2. (просеять всё, многое или заново) пересе́ять;
п. усю́ муку́ — пересе́ять всю муку́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пы́рскацца несов.
1. (брызгать на себя чем-л.) пры́скаться;
п. духа́мі — пры́скаться духа́ми;
2. (брызгать на кого-л. или обрызгивать друг друга) бры́згаться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пережа́ренный прич., прил. (поджаренный слишком сильно, пожаренный — обо всём, многом или заново) перапе́чаны; (о мясе) перасма́жаны; (о сале) перасква́раны; (о кофе, семечках и т. п.) перапра́жаны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прого́нI м.
1. (действие) праго́н, -ну м., праго́нка, -кі ж.;
2. (дорога для прогона скота или обнесённая изгородью дорога) праго́н, -ну м.; паго́н, -ну м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
убавля́ть несов.
1. убаўля́ць, забаўля́ць; (уменьшать) змянша́ць, памянша́ць; (отбавлять) убаўля́ць, адбаўля́ць;
2. (делать у́же или короче) павужа́ць; пакаро́чваць;
3. (в весе) ме́ншаць, убаўля́цца, убыва́ць; см. уба́вить;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ДЗЁБЛІН (Döblin) Альфрэд
(10.8.1878, г. Шчэцін, Польшча — 28.6.1957),
нямецкі пісьменнік. Як ваен. ўрач удзельнічаў у 1-й сусв. вайне. У 1933—45 і з 1953 — у эміграцыі. Адзін з прадстаўнікоў ням. экспрэсіянізму, у рэчышчы якога напісаны раманы — філас. «Тры скачкі Ван-Луня» (1915), гіст. «Валенштэйн» (1920), утапічны «Горы, моры і гіганты» (1924). Аўтар раманаў «Гамлет, або Канец доўгай ночы» (1956), трылогіі «Амазонкі» (1937—48), тэтралогіі «Лістапад 1918» (1938—50), апавяданняў, п’ес, літ.-крытычных і публіцыстычных прац. Вяршыня творчасці — своеасаблівы «раман выхавання» — «Берлін, Александэрплац» (1929). У творах Дз. традыц. манера пісьма спалучаецца з эксперыментальнай, паглыбленасць у душэўны свет герояў з глыбокімі філас.-сімвалічнымі абагульненнямі; шырока выкарыстоўваюцца міфал. і літ. рэмінісцэнцыі і аналогіі.
Тв.:
Рус. пер. — Гамлет, или Долгая ночь подходит к концу. М., 1983.
Е.А.Лявонава.
т. 6, с. 109
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВА́СЕРМАН (Wassermann) Якаб
(10.3.1873, г. Фюрт, Германія — 1.1.1934),
нямецкі і аўстрыйскі пісьменнік. У сярэдзіне 1880-х г. супрацоўнічаў з час. «Simplicissimus» («Сімпліцысімус»). Набыў вядомасць як аўтар раманаў «Габрэі з Цырндорфа» (1897), «Молах» (1903), «Чалавечак з гусямі» (1915), «Этцэль Андэргаст» (1931) і асабліва «Каспар Гаўзер, або Лянота сэрца» (1908) і «Справа Маўрыцыуса» (1928), у цэнтры якіх — герой-самотнік, шукальнік праўды, які супрацьстаіць варожаму свету. У творах Васермана поўнае напружання дзеянне спалучаецца з псіхал. рэалізмам, узмоцненым псіхааналізам, маралістычнай крытыкай грамадства і яго інстытутаў (уплыў Ф.М.Дастаеўскага). Аўтар сатыр. п’есы «Камедыя хлусні» (1898), кн. «Дух пілігрыма» (1923).
Тв.:
Gesammelte Werke. Bd. 1—7. Zürich, 1944—48;
Рус. пер. — Собр. соч. Т. 1—5. М., 1912—13;
Золото Кахамарки. М., 1956;
Каспар Хаузер, или Леность сердца. М., 1990.
Л.П.Баршчэўскі.
т. 4, с. 22
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
адганя́цца несов.
1. отбива́ться;
2. (з кім, чым ад каго, чаго или з кім, чым куды) отдаля́ться (с кем, чем от кого, чего), удаля́ться (с кем, чем куда), угоня́ть (кого, что от кого, чего или кого, что куда);
1, 2 см. адагна́цца;
3. страд. отгоня́ться; отводи́ться; угоня́ться; см. адганя́ць 1-3
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)