Verbum

не́руш, -ы, Т -шшу, ж.

Што-н. некранутае (нявораная зямля, дзікі лес, грыбное месца і пад.); некранутая паверхня чаго-н.

Неаглядная н. тундры.

|| прым. не́рушны, -ая, -ае.

падло́га, -і, ДМ -ло́зе, мн. -і, -ло́г, ж.

Насціл у памяшканні, па якім ходзяць.

Паркетная п.

Земляная п. (утрамбаваная зямля без насцілу).

|| прым. падло́гавы, -ая, -ае.

зацвярдзе́лы, -ая, -ае.

1. Які стаў цвёрдым.

Зацвярдзелая зямля.

2. Пра зычныя гукі: які вымаўляецца заўсёды цвёрда (беларускія гукі «дж», «ж», «р», «ц», «ч», «ш»).

Зацвярдзелыя зычныя.

гра́фства, -а, н.

1. Графскі тытул.

2. мн. -ы, -аў. Адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Англіі, ЗША і іншых краінах.

3. Пры феадалізме: зямля, якая знаходзілася ва ўладанні графа.

ма́тухна, -ы, ж. (разм.).

1. Тое, што і маці (у 1 знач.).

2. Ласкавы зварот да старой жанчыны.

3. Тое, што і матка (у 4 знач.).

М.-зямля.

прасыха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

Тое, што і сохнуць (у 1 знач.).

Вясной зямля добра прасыхае.

Піць не прасыхаючы (піць спіртнога многа, увесь час).

|| наз. прасыха́нне, -я, н.

прыго́дны, -ая, -ае.

Які можа спатрэбіцца для чаго-н.; здатны да чаго-н.; прыдатны для выкарыстання.

П. для вайсковай службы.

Прыгодная для апрацоўкі зямля.

|| наз. прыго́днасць, -і, ж.