прасыха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

Тое, што і сохнуць (у 1 знач.).

Вясной зямля добра прасыхае.

Піць не прасыхаючы (піць спіртнога многа, увесь час).

|| наз. прасыха́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)