рэ́зацца несов.

1. в разн. знач. ре́заться;

у дзіця́ці зу́бы рэ́жуцца — у ребёнка зу́бы ре́жутся;

р. ў ка́рты — разг. ре́заться в ка́рты;

2. (лишать себя жизни) ре́заться;

3. страд. ре́заться; вскрыва́ться; забива́ться; би́ться; пили́ться; см. рэ́заць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

rozwierać

незак.

1. расчыняць;

2. раскрываць;

3. тэх. разводзіць (зубы пілы)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ку́тні, ‑яя, ‑яе.

Які знаходзіцца, размешчан у куце. Кутняе акно. □ Невялікае памяшканне чайной было амаль пустое, толькі за кутнім сталом ля печкі вольна расселіся трое. Быкаў.

•••

Кутнія зубы гл. зуб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ivories

Sl.

а) кля́вішы (піяні́на, гармо́ніка)

б) білья́рдныя ку́лі

в) ко́сьці для гульні́

г) зу́бы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

павыскаля́цца сов.

1. разг. (о многих и нек-рое время) оска́лить зу́бы, оска́литься, още́риться;

2. прост. позубоска́лить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

цы́ркаць несов., разг.

1. (маленькими струйками) лить; дои́ть;

2. плева́ть сквозь зу́бы;

3. неодобр. дава́ть ма́ленькими до́зами

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

цы́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм.

1. на каго. Спыняць каго‑н. вокрыкам «цыц», «ц-с-с», прыкрыкваць, забараняючы рабіць што‑н. — Ціха ты! Дзяцей перапужаеш! — цыкае на.. [Алеся] Варвара. Васілевіч. Нават калі бабка часам патурала ўнуччыным капрызам, [дзед] цыкаў на яе як за вялікую і вельмі важную правінку. Сабаленка.

2. Пляваць, сплёўваць праз зубы. [Клемусь] курыў звыклыя камсамольскія «пушкі» і цыкаў слінаю праз зубы ў качаргі. Чорны. Курцы смалілі махорку і цыкалі слінай пасярод хаты. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сашчапі́цца сов.

1. (соединиться при помощи скрепок, зажимов) скрепи́ться;

2. (о руках, пальцах) сжа́ться; сцепи́ться;

3. сти́снуться; сжа́ться;

ад хвалява́ння мо́цна ~пі́ліся зу́бы — от волне́ния кре́пко сти́снулись (сжа́лись) зу́бы;

4. перен. (вступить в спор, драку) схвати́ться, сцепи́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

грабі́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Сельскагаспадарчая машына для зграбання сена, рабочай часткай у якой з’яўляюцца металічныя зубы. Конная грабілка. □ Стракочуць грабілкі, махаючы галовамі, бразгаюць цуглямі коні. Дайліда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

параска́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Расказаць усё, многае.

2. Расказваць некаторы час. Пасажыры трохі яшчэ паскалілі зубы, парасказвалі анекдоты і неўпрыкмет пачалі апускаць галовы, бы куры на седале. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)