кінакла́сіка

(ад кіна- + класіка)

выдатныя творы кінамастацтва, якія на доўга захоўваюць сваё мастацкае значэнне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

монасемі́я

(ад мона- + гр. sema = знак; значэнне)

лінгв. адназначнасць слова або выразу (проціл. полісемія).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Wíchtigkeit

f

1) - значэ́нне, ва́жнасць

das ist von gróßer ~ — гэ́та ве́льмі ва́жна

sich (D) gróße ~ zúsprechen* — надава́ць сабе́ вялі́кае значэ́нне

2) pl ~en

ва́жныя акалі́чнасці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прыні́зіць сов.

1. прини́зить, уни́зить;

п. чалаве́ка — прини́зить (уни́зить) челове́ка;

2. прини́зить, умали́ть;

п. ро́лю (значэ́нне) каго́-, чаго́-не́будзь — прини́зить (умали́ть) роль (значе́ние) кого́-, чего́-л.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гэ́та, часц.

1. указ. Служыць для выдзялення, падкрэслівання таго ці іншага слова ў сказе.

Г. мы прыйшлі.

2. Удакладняе сэнс выказніка, які выражаны назоўнікам, прыметнікам, інфінітывам ці прыслоўем.

Праца — г. крыніца нашага багацця.

Жыццё — г. барацьба.

3. узмацн. Узмацняе сэнс, значэнне папярэдняга займенніка, прыслоўя, часціцы ў пытальных, клічных і даданых сказах.

Ці г. ты яшчэ з работы ідзеш?

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стратэ́гія, -і, мн. -і, -гій, ж.

1. Навука правядзення вайны, майстэрства вядзення вайны і кіравання барацьбой.

Тэорыя ваеннай стратэгіі.

Лекцыі па стратэгіі.

2. перан. Майстэрства планавання кіраўніцтва, заснаванага на правільных і далёка разлічаных прагнозах.

С. развіцця прадпрыемства.

С. навуковага пошуку.

|| прым. стратэгі́чны, -ая, -ае.

Стратэгічныя рэзервы.

Стратэгічныя наступальныя дзеянні фронту.

Стратэгічная сыравіна (якая мае ваеннае значэнне).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бека́р, ‑а, м.

1. Нотны знак, які адмяняе дзеянне папярэдняга дыеза ці бемоля і аднаўляе асноўнае значэнне ноты.

2. у знач. нескл. прым. (пасля назвы ноты). Без павышэння або паніжэння. Рэ бекар.

[Фр. bécarre.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ístwert, Íst-Wert

m -(e)s, -e сапра́ўдная велічыня́, сапра́ўднае значэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Maximálwert

m -(e)s, -e максіма́льная велі- чыня́, максіма́льнае значэ́нне, ма́ксімум

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stress​1 [stres] n.

1. напру́жанне, ціск, стрэс;

in times of stress y ця́жкі час;

the stress of weаther не́пагадзь, бу́ра;

under the stress of poverty пад гнётам бе́днасці;

under the stress of fear пад уздзе́яннем стра́ху

2. значэ́нне;

lay stress on/upon smth. падкрэ́сліваць што-н.; надава́ць чаму́-н. вялі́кае значэ́нне

3. ling. на́ціск;

place/put stresses расстаўля́ць на́ціскі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)