przeceniać

przecenia|ć

незак.

1. змяняць цэны, пераацэньваць;

2. пераацэньваць;

on ~ł swoje zdolności — ён пераацэньваў свае здольнасці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

veránlagt

a (zu D) схі́льны; здо́льны (да чаго-н.)

musikálisch ~ sein — мець схі́льнасць [здо́льнасць] да му́зыкі

gut [schlecht] ~ sein — мець до́брыя [дрэ́нныя] здо́льнасці [схі́льнасці]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

разумо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Звязаны з дзейнасцю розуму, свядомасцю. Разумовыя здольнасці. Разумовае напружанне. Разумовае развіццё. // Які патрабуе напружанай працы розуму, думкі. Разумовая праца.

2. Які існуе або ўяўляецца толькі ў думках. І разумоваму зроку слухачоў упершыню з-за шыза-ліловай заслоны стагоддзяў паўставалі вобразы, тварэнні невядомых забытых майстроў, дойлідаў. Ліс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здо́льнасць ж.

1. (талент) Begábung f -, -en, Fähigkeit f -, -en (да чаго-н. für A);

разумо́выя здо́льнасці géistige Fähigkeiten;

здо́льнасці да му́зыкі Begábung für Musík, musikálische Fähigkeiten;

2. (здатнасць, уменне рабіць што-н.) Fähigkeit f -, -en; Geschícklichkeit f -;

3. (стан, якасць) Fähigkeit f -; Vermögen n -s, Kraft f -;

прапускна́я здо́льнасць спец. Áufnahmefähigkeit f -; Dúrchlassfähigkeit f; Léistungsfähigkeit f; Kapazität f -;

паглына́льная здо́льнасць спец. Áufnahmevermögen n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

я, мяне́, мне, мяне́, мной (~о́ю), аба мне, займ. асаб. 1 ас. адз.

1. Служыць для абазначэння тым, хто гаворыць, самога сябе.

Я не я і кабыла не мая (прыказка: нічога не ведаю, ні да чаго не маю дачынення).

2. у знач. наз., нескл., н. Ужыв. для абазначэння самога сябе як асобы.

Маё чалавечае «я».

Паказаць сваё «я» [а) поўнасцю выявіць свае якасці, магчымасці, здольнасці;

б) настаяць на сваім].

◊

Вось я цябе (яго, яе, вас, іх)! (разм.) — пагражальны вокрык ці заўвага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

артысты́чны

(фр. artistique)

1) які мае адносіны да артыста, уласцівы яму (напр. а-ыя здольнасці, а-ая натура);

2) які вызначаецца артыстызмам, высокім майстэрствам, віртуознасцю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

абыхо́джанне, ‑я, н.

1. Выяўленне сваіх адносін, манера паводзін у дачыненні да каго‑н. Гэта быў дробны хлапчына, заўсёды вясёлы і просты ў абыходжанні. Брыль. Лабановіч пазіраў і проста цешыўся з яго [Анцыпіка] здольнасці ў справе абыходжання з жанчынамі. Колас.

2. Уменне карыстацца чым‑н. Выпрацоўваць у навучэнцаў навыкі ўмелага абыходжання з прыладамі вытворчасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аба́зія

(н.-лац. abasia, ад гр. а- = не + basis = хада)

мед. страта здольнасці хадзіць у выніку захворвання нервовай сістэмы (параўн. астазія).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

агра́фія

(ад гр. а- = не + grapho = пішу)

мед. страта здольнасці пісаць у сувязі з паражэннем пэўных аддзелаў галаўнога мозгу (параўн. алексія).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

арганіза́тар

(фр. organisateur)

1) той, хто арганізуе што-н., з’яўляецца ініцыятарам чаго-н.;

2) той, хто мае здольнасці да арганізацыйнай работы.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)