сяржа́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Званне малодшага каманднага саставу ў арміі і міліцыі. У дзяжурнай сядзеў незнаёмы хлопец з пагонамі старшага сяржанта і нешта запісваў у невялічкі блакнот. Паслядовіч. // Асоба, якая носіць такое званне. Байцы, сяржанты і афіцэры заставы баявога забеспячэння прыйшлі на выручку. Брыль.

[Фр. sergent.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Méisterprüfung

f -, -en іспы́т [экза́мен] на зва́нне ма́йстра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Méisterschaftsanwärter

m -s, - кандыда́т на зва́нне чэмпіёна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ГО́РАД-ГЕРО́Й,

ганаровае званне, якое надавалася гарадам СССР за гераічную абарону і выдатныя заслугі перад Радзімай у Вял. Айч. вайну. Указамі Прэзідыума Вярх. Савета СССР ганаровае званне «Горад-герой» з уручэннем ордэна Леніна і медаля «Залатая Зорка» прысвоена гарадам: Адэса, Валгаград, Керч, Кіеў, Ленінград, Масква, Мінск, Мурманск, Новарасійск, Севастопаль, Смаленск, Тула. Мінску званне «Горад-герой» прысвоена 26.6.1974 за выдатныя заслугі перад Радзімай, мужнасць і гераізм, праяўленыя працоўнымі горада ў барацьбе супраць гітлераўскіх акупантаў, у разгортванні ўсенароднага партыз. руху на Беларусі ў Вял. Айч. вайну і ў азнаменаванне 30-годдзя вызвалення БССР ад ням.-фаш. захопнікаў. Ганаровае званне «Крэпасць-герой» прысвоена Брэсцкай крэпасці 8.5.1965 за выключныя заслугі яе абаронцаў перад Радзімай і ў азнаменаванне 20-годдзя Перамогі сав. народа ў Вял. Айч. вайне.

т. 5, с. 356

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

прысво́іць сов., в разн. знач. присво́ить;

п. сабе́ знахо́дку — присво́ить (себе́) нахо́дку;

п. зва́нне — присво́ить зва́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

readership [ˈri:dəʃɪp] n.

1. ко́ла чытачо́ў (якія чытаюць пераважна часопісы і газеты)

2. звыч. Readership зва́нне, паса́да дацэ́нта; дацэнту́ра ў англі́йскіх універсітэ́тах

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мітрапалі́т

(гр. metropolites)

вышэйшае ганаровае званне епіскапа, а таксама епіскап, якому нададзена гэта званне.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

пасвяці́цца, ‑свячуся, ‑свецішся, ‑свеціцца; зак., у каго.

Уст. Прыняць цасвячэнне ў які‑н. сан, у якое‑н. званне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

контр-адміра́льскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да контр-адмірала, належыць яму. Контр-адміральскае званне. Контр-адміральскія пагоны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АД’Ю́НКТ

(ад лац. adjunctus далучаны),

1) у некаторых краінах Зах. Еўропы і ў Расіі асоба, якая праходзіць навук. стажыроўку; памочнік кіраўніка кафедры, прафесара, акадэміка; малодшая навук. пасада. У АН, ун-тах, некат. ВНУ Расіі пасля ўвядзення Статута 1863 званне ад’юкт заменена на званне дацэнт.

2) У некаторых краінах СНД афіцэр, які займаецца ў ад’юнктуры.

т. 1, с. 148

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)