дзі́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, дзід, ж.

1. Старадаўняя колючая зброя ў выглядзе доўгага дрэўка з вострым металічным наканечнікам; піка.

2. перан. Пра што-н. высокае, вастраверхае.

Далёка за полем узвышалася ў неба чорная дзіда касцёла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узбрае́нне, -я, н.

1. гл. узброіцца, узброіць,

2. Зброя і боепрыпасы для вядзення вайны, бою.

Новыя віды ўзбраення.

Быць або знаходзіцца на ўзбраенні (пра зброю, якой аснашчаны войскі). Прыняць (узяць) на ў. (таксама перан.: актыўна выкарыстаць што-н.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Rüstzeug

n -(e)s збро́я, узбрае́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Maschínenwaffe

f -, -n вайск. аўтаматы́чная збро́я

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

A-Wáffe

f -, -n а́тамная збро́я

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ко́лючы

1. прич. ко́лющий;

2. прил. в разн. знач. ко́лющий;

к. боль — ко́лющая боль;

~чая збро́я — ко́лющее ору́жие

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Рагаціна (зброя) 4/200; 9/16

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

нава́ха

(ісп. navaja)

халодная зброя, іспанскі доўгі складны нож.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

czekan

м.

1. ледаруб;

2. гіст. чакан (зброя)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

archery

[ˈɑ:rtʃəri]

n.

1) лу́чніцтва n.

2) лу́чнікі pl.

3) збро́я лу́чнікаў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)