Падпо́льшчык ’той, хто працуе ва ўмовах падполля’. Да падполле ’дзейнасць, накіраваная супраць улад, якая праходзіць тайна’ < пол (гл.). Калька (або запазычанне) рус. подпо́льщик (Крукоўскі, Уплыў, III). Аналагічна падпо́льшчыца < рус. подпо́льщица.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

заці́хнуць, -ну, -неш, -не; заці́х, -хла; -ні́; зак.

1. Перастаць утвараць якія-н. гукі; перастаць шумець.

Зала заціхла.

Дзеці заціхлі.

2. перан. Аслабіць або спыніць сваю дзейнасць.

Вецер заціх.

|| незак. заціха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

міжве́дамасны, ‑ая, ‑ае.

1. Які адбываецца, праводзіцца паміж рознымі ведамствамі.

2. Які аб’ядноўвае дзейнасць розных ведамстваў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міжфракцы́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Які аб’ядноўвае дзейнасць розных фракцый.

2. Які адбываецца, існуе паміж рознымі фракцыямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міжцэ́хавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які аб’ядноўвае дзейнасць розных цэхаў.

2. Які адбываецца, існуе паміж рознымі цэхамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заканспірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго-што.

Зрабіць тайным, капспіратыўным. Заканспіраваць сваю дзейнасць. Заканспіраваць падпольную арганізацыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

публіцысты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да публіцыстыкі, да публіцыста. Публіцыстычны артыкул. Публіцыстычная дзейнасць. Публіцыстычная літаратура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сасудару́хальны, ‑ая, ‑ае.

Які выклікае скарачэнне сасудаў (у 1 знач.), рэгулюе дзейнасць сасудаў. Сасударухальныя нервовыя валокны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сератані́н, ‑у, м.

Біялагічна актыўнае рэчыва, якое рэгулюе абмен рэчываў, дзейнасць нервовай і сардэчна-сасудзістай сістэм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэрарысты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тэрору, тэрарыста. Тэрарыстычны акт. Тэрарыстычная дзейнасць. Тэрарыстычныя метады барацьбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)