Жыраво́ ’дрыгва’ (Сцяшк. МГ). Паводле Талстога (Геогр., 187), верагодна ад жыр (параўн. рус. жирная грязь); іншыя супастаўленні Талстога са словамі сало, маслявина не абавязкова маюць дачыненне, паколькі бел. жыр звычайна абазначае кармленне, а не тлушч. Гл. яшчэ жырны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бубо́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да бубона. Бубонная форма чумы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бутафо́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да бутафорыі; які з’яўляецца бутафорыяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аргенці́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да аргенцінцаў, Аргенціны. Аргенцінскія стэпы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ардэ́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да ардэна. Ардэнская парода коней.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

армя́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да Арменіі, армян. Армянскі тэатр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

архітэктані́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да архітэктонікі. // Які адпавядае архітэктоніцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

а́рыштны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да арышту (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асепты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да асептыкі; абеззаражаны. Асептычны павязка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аспіра́нцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да аспіранта, аспірантуры. Аспіранцкі тэрмін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)