ку́кіш, ‑а, м.
Разм. Складзеная ў кулак рука з прасунутым вялікім пальцам паміж указальным і сярэднім як грубы жэст у знак здзеку, пагардлівай адмовы; фіга.
•••
Кукіш з’есці гл. з’есці.
Кукіш з маслам — зусім нічога (не даць, не зарабіць, не атрымаць і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
салдафо́н, ‑а, м.
Разм. пагард. Ваенны, інтарэсы якога не выходзяць за межы вузкапрафесійных заняткаў і ведаў; грубы, абмежаваны, некультурны чалавек. Маладая заходнебеларуская сялянка Раіна, першая красуня ў аколіцы, парвала дружбу са сваім равеснікам Васілём ды сышлася з польскім асаднікам, ганарлівым салдафонам. У. Калеснік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ва́рвар
(гр. barbaros = чужаземец)
1) некультурны чалавек (у старажытных грэкаў і рымлян — усякі чужаземец, чужы іх культуры);
2) грубы, жорсткі чалавек.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
вульга́рны
(лац. vulgaris = просты, звычайны)
1) грубы, непрыстойны (напр. в. выраз, в-ыя манеры);
2) спрошчаны да скажэння (напр. в. матэрыялізм).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
дзёрзкі, ‑ая, ‑ае.
1. Непачцівы, грубы; нахабна-задзірлівы. Дзёрзкі адказ. □ Дрэнны ён хлопец: навошта было так крыўдзіць матку, казаць ёй такія дзёрзкія словы? Колас. Часам на Ніка як бы нешта находзіла і ён станавіўся дзёрзкі, грубы і непаслухмяны. Лынькоў.
2. Вельмі смелы, абыякавы да небяспекі. — Хто думае наступаць, той заўсёды клапоціцца наконт разведкі: мабільнай, гібкай, разумнай, а калі трэба — дзёрзкай. Алешка. // Поўны смелых, упэўненых парыванняў. Якая багатая ноч! І як добра, што я гашчу ў цябе, радзіма мая, — дзёрзкая, свежая і дужая, як маладосць. Скрыган. Нам партыя дала І смелы дзёрзкі розум, І дум высокі ўзлёт, І веліч ясных мэт. Звонак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
harsh
[hɑ:rʃ]
adj.
1) гру́бы, грубы́, шо́рсткі, шурпа́ты
a harsh towel — грубы́ ручні́к
harsh rind — шурпа́тая ску́рка
2) рэ́зкі, непрые́мны
a harsh voice — рэ́зкі го́лас
3) да́ўкі, са́дкі (на смак)
4) крыклі́вы
a harsh painting — крыклі́вая карці́на
5) неміласэ́рны, лю́ты, суро́вы
a harsh man — бязьлі́тасны чалаве́к
6) суро́вы, стро́дкі
7) пану́ры; пагража́льны
a harsh expression — пагража́льны вы́раз
8) пану́ры; пусты́; непрыва́бны (бе́раг)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
clumsy [ˈklʌmzi] adj.
1. нязгра́бны, няўклю́дны, няскла́дны, нехлямя́жы
2. няспры́тны, няўме́лы
3. гру́бы, тапо́рны
4. бестакто́ўны, нетакто́ўны;
a clumsy remark недаліка́тная заўва́га
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
эўфемі́зм
(гр. euphemismos, ад eu = добра + phemi = гавару)
слова або выраз, якім замяняюць непажаданы, грубы або непрыстойны выраз.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
gruff
[grʌf]
adj.
1) гру́бы, рэ́зкі; хры́плы (пра го́лас)
2) грубія́нскі, няве́тлы (мане́ры); непрыя́зны, ху́ткі на злосьць, зло́сны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
гру́бый грубы́; (об одежде — ещё) обл. га́матны;
гру́бая рабо́та груба́я рабо́та;
гру́бое сукно́ грубо́е сукно́;
◊
гру́бая пи́ща груба́я е́жа;
гру́бые корма́ грубы́я кармы́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)