чарназе́м’е, ‑я, н.

Тэрыторыя, на якой пераважаюць чарназёмныя глебы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чы́зель, ‑я, м.

Цяжкі культыватар для глыбокага рыхлення глебы.

[Ад англ. chisel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папа́р, -у, мн. -ы, -аў, м.

Поле, пакінутае на адно лета незасеяным з мэтай паляпшэння глебы пад пасеў азімых.

Узараць п.

Пасвіць жывёлу на папары.

|| прым. папа́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

земляро́бства, -а, н.

1. Апрацоўка зямлі для вырошчвання сельскагаспадарчых раслін.

Высокая культура земляробства.

2. Раздзел аграноміі, які вывучае спосабы карыстання зямлёй і павышэння ўрадлівасці глебы.

|| прым. земляро́бчы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эро́зия геол. и пр. эро́зія, -зіі ж.;

эро́зия по́чвы эро́зія гле́бы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маналі́т, ‑а, М ‑ліце, м.

1. Суцэльная каменная глыба. // Прадмет, высечаны з суцэльнага каменя.

2. У глебазнаўстве — кавалак глебы з непарушаным структурным складам, які паказвае будову глебы ў вертыкальным разрэзе.

[Ад грэч. mónos — адзін і líthos — камень.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падзо́лісты, ‑ая, ‑ае.

Які ўтрымлівае ў сабе падзол. Падзолістыя глебы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нераствара́льны, ‑ая, ‑ае.

Які не паддаецца растварэнню. Нерастваральныя злучэнні глебы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саланцава́тасць, ‑і, ж.

Наяўнасць солей натрыю ў глебе. Саланцаватасць, глебы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саланча́к, -у́, мн. -і́, -о́ў, м. (спец.).

Тып глебы, які характарызуецца наяўнасцю ў верхніх гарызонтах лёгкарастваральных солей у колькасцях, якія перашкаджаюць развіццю большасці раслін.

Саланчакі Азіі.

|| прым. саланчако́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)