л,
1. Трынаццатая літара беларускага алфавіта, якая мае назву «эл».
2. Санорны, плаўны, пярэднеязычны зычны гук; можа быць мяккім і цвёрдым:
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
л,
1. Трынаццатая літара беларускага алфавіта, якая мае назву «эл».
2. Санорны, плаўны, пярэднеязычны зычны гук; можа быць мяккім і цвёрдым:
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
по́лчышча, ‑а,
1. Вельмі
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
jumbo
не́шта нязвы́кла
ве́льмі вялі́кі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
chariot
1) калясьні́ца
2) карэ́та
3)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
lunacy
1) вар’я́цтва, шале́нства
2) безразва́жнасьць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
разгалі́ніцца, ‑ніцца;
Пайсці ў галіны, даць
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
БАРК
(галанд. bark),
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
барк
(
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
левіяфа́н
(
1)
2)
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Portión
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)