sanctuary [ˈsæŋktʃuəri] n.

1. запаве́днік;

a bird sanctuary птушы́ны запаве́днік;

a sanctuary forest лес-запаве́днік

2. прыту́лак, прыста́нішча;

seek sanctuary шука́ць прыту́лку;

a sanctuary for study пако́й, дзе ніхто́ не заміна́е вучы́цца;

find sanctuary in sleep знайсці́ супако́й у сне;

the sanctuary of one’s heart тайнікі́ душы́

3. храм, святы́ня, свяці́лішча; алта́р;

the sanctuary of sciences храм наву́к i

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

садо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да саду. Садовая агароджа. □ [Алёша] чуў.. частыя таропкія крокі [Рэні] па садовай сцежцы. Лынькоў. // Прызначаны для догляду саду. Садовы нож. Садовая піла.

2. Які расце ў садзе; культурны. Садовыя дрэвы. □ Садовых кветак, красак з поля Ахапкі! Поўныя збаны! Пакой у гэтакім убранні — Замры! Рукамі развядзі... Бялевіч. // Які знаходзіцца ў садзе. Садовая лаўка.

3. Які мае адносіны да садаводства, звязаны з ім. Садовы раён. Садовыя насаджэнні. Садовай справе вучыцца.

•••

Садовая галава гл. галава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wydział, ~łu

wydzia|ł

м.

1. аддзел, аддзяленне;

naczelnik ~łu — начальнік (загадчык) аддзела;

2. факультэт;

studiować na ~le prawa — вучыцца на юрыдычным факультэце

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

шпачы́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шпака, належыць яму. Запахла сіняе прылессе шпачыным пер’ем і раллёю. Вялюгін. Ля кожнага дома на доўгіх жэрдках або на дрэвах віднеліся шпачыныя хаткі. Чарнышэвіч. // Які складаецца са шпакоў. І няхай не да нашых прычалаў усход Прыязджае, наставіўшы ветразі алыя, Каб пачуць, як вясёлы шпачыны хор Прыгажосць свайго краю расхвальвае. Чэрня. Пад пошчак шпачыны вясёлы З матуляй я ўранні ўставаў. І. Калеснік. Калі яшчэ дажынкі — Зажынкаў не відаць. І вывадак шпачыны Не вучыцца лятаць. Голуб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

school

I [sku:l]

1.

n.

1) шко́ла f.

to attend school — хадзі́ць у шко́лу, вучы́цца ў шко́ле

2) наву́ка f.; адука́цыя

to start school — пача́ць вучы́цца

3) ву́чні й наста́ўнікі

4) шко́льныя заня́ткі

There will be no school today — Сёньня ў шко́ле заня́ткаў ня бу́дзе

5) шко́ла (у наву́цы, літарату́ры, маста́цтве)

the Dutch school of painting — галя́ндзкая шко́ла ў маста́цтве

2.

v.t.

1) вучы́ць

2) навуча́ць; прывуча́ць

3.

v.i.

навуча́цца, прывуча́цца

School yourself to control your temper — Навучы́ся стры́мваць сваю́ злосьць

4.

adj.

шко́льны

II [sku:l]

n.

кася́к ры́баў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

got

[gɑ:t]

v., p.t. and a p.p. of get

1) атрыма́ць

We got the letter yesterday — Мы атрыма́лі ліст учо́ра

2) мець

Have you got the pencil? — Ці ты ма́еш алавік?

3) му́сіць

I’ve got to study now — Я му́шу цяпе́р вучы́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

муштрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., каго.

1. Навучаць ваеннай справе жорсткімі метадамі, заснаванымі на механічнай дысцыпліне. Два тыдні яго, навабранца, муштравалі ў павятовым горадзе, навучылі разбіраць і складаць вінтоўку, страляць, аддаваць чэсць афіцэрам і адправілі на Заходні фронт у акопы. Чарнышэвіч. // Выхоўваць, навучаць залішне строга і сурова. Даходзілі да Кастуся чуткі і пра тое, што вучыцца .. [у семінарыі] нялёгка, выкладчыка муштруюць вучняў. С. Александровіч.

2. Мучыць несправядлівымі патрабаваннямі. Быў Міха себялюб і ганарлівец. Старэйшы ў сям’і, ён часта без дай прычыны муштраваў сваю малодшую сястру.. і брата. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зямля́цтва, ‑а, н.

1. Прыналежнасць па нараджэнню, жыхарству да адной мясцовасці (вобласці, сяла і пад.). Як і часта бывае між людзьмі, зямляцтва яшчэ больш зблізіла нас, гаворка пайшла шчыра і непасрэдна. Кулакоўскі.

2. Аб’яднанне землякоў, адарваных ад радзімы, для ўзаемнай дапамогі. Ліскоўскія.. гаварылі многа. Не абмінулі таксама і Кракаўскага універсітэта, дзе вучыцца не адна толькі [А]лаіза Пашкевіч (Цётка), але і шмат іншых беларусаў. Ім дапамагае беларуская грамада, беларускае зямляцтва. Колас. Дзейнасць зямляцтва заключаецца ў самаасвеце і дапамозе бедным студэнтам. Таму ёсць свая каса, узносы, свая бібліятэка. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hate

[heɪt]

1.

v.t.

1) ненаві́дзець

2) ве́льмі не любі́ць

I hate to study — Я не люблю́ вучы́цца

I hate to trouble you — Мне ве́льмі непрые́мна турбава́ць вас

2.

n.

няна́вісьць f.

3.

adj.

які́ выкліка́е, се́е няна́вісьць

hate letter — ліст, які́ се́е няна́вісьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

паспява́ць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Спяваць некаторы час. Дзядзька ківае сам сабе галавою і заводзіць [песню].. Паспяваў трохі і кінуў, а, можа, яму Шугай Міхалка перашкодзіў, ідучы насустрач. Колас. Соня была сярод спевакоў. Соню хлебам не кармі, а дай паспяваць. Лось.

паспява́ць 2, ‑ае.

Незак. да паспець ​1.

паспява́ць 3, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да паспець ​2.

2. Добра, паспяхова вучыцца; не адставаць. Ніна ведала, што Коля добра паспяваў па матэматыцы, таму дырэктар і параіў яму паступіць у тэхнікум. Сіўцоў. [Дзяўчынка], мусіць, не паспявала ў школе: кожнае лета да яе прыходзіла настаўніца — падвучыць. Адамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)