есентукі́, ‑оў; адз. няма.

Саляна-шчолачная мінеральная лячэбная вада розныя уласцівасцей.

[Ад геагр. назвы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыліва́цца, ‑аецца; зак.

Выліцца — пра ўсё, многае. Вада павылівалася з вочак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыцяка́ць, ‑ае; зак.

Выцечы — пра ўсё, многае. Павыцякала вада з бітонаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрасамава́р, ‑а, м.

Самавар, у якім вада награваецца з дапамогай электраэнергіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Мярцвіца ’мёртвая вада’ (Яруш.). У выніку кандэнсацыі словазлучэння. Аб суфіксе ‑іца гл. Сцяцко, Афікс. наз., 110. Аналагічна жывіца, дажджавой і да таго пад. Параўн. макед. мртвица ’мёртвая вада; вада, якая не цячэ’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

раскіпе́цца сов.

1. раскипе́ться;

вада́ ~пе́лася — вода́ раскипе́лась;

2. перен. раскипе́ться, раскипяти́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Sóle

f -, -n расо́л; вада́ з саляно́й крыні́цы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

кісе́ль, -сялю́, мн. -сялі́, -сялёў, м.

Студзяністая страва з аўсянай мукі або ягаднага соку, заваранага на крухмале.

К. з журавін.

Аўсяны к.

◊

Дзясятая вада на кісялі — пра вельмі далёкага родзіча.

|| прым. кісе́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

засто́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да застою. Застойная вада. Застойны быт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вадзі́чка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.

Ласк. да вада (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)