Выганашчанскае (балота) 2/110; 3/182

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Ельня (балота) 2/110; 4/379

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Межч (балота) 5/375; 7/124

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

прыбало́тны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, размяшчаецца паблізу балота. Прыбалотная зямля. □ Скончылася жыта, пачынаўся прыбалотны хмызняк. Кавалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залужы́ць, ‑лужу, ‑лужыш, ‑лужыць; зак., што.

Спец. Зрабіць лугам, ператварыць што‑н. у луг. Залужыць балота.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дрыгвяні́сты, ‑ая, ‑ае.

Топкі, багністы. Дрыгвяністае балота. □ [Туман] поўз, распаўзаўся па дрыгвяністых нетрах, па лясных лагчынах. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

moczar, ~u

м. твань, дрыгва; балота;

roślinność ~ów — балотная расліннасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

біяцэно́з

(ад бія- + -цэноз)

сукупнасць раслін і жывёл, якія насяляюць тэрыторыю з аднолькавымі ўмовамі існавання, напр. возера, луг, балота.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

абкасі́ць, -кашу́, -ко́сіш, -ко́сіць; -ко́шаны; зак.

1. што. Скасіць траву вакол чаго-н.

А. траву вакол дрэў.

2. што. Скасіць усё, пакасіць.

А. лугі.

А. балота.

3. каго. Апярэдзіць, перамагчы ў касьбе.

Хто каго абкосіць.

|| незак. абко́шваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абко́шванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

hit the dirt

а) упа́сьці тва́рам у бало́та

б) Milit. Ле́гчы! (кама́нда)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)