Распрацаваць, скласці праект чаго‑н. Аснова павольна плыла наперад, абрастаючы новымі часткамі і паступова набываючы выгляд той машыны, якую спраектавалі канструктары.Хадкевіч.
спраектава́ць2, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.
1. У матэматыцы — вычарціць праекцыю, перадаць на плоскасці якую‑н. фігуру, прадмет.
2.Спец. Перадаць на экран павялічаны вобраз, праекцыю чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
principle
[ˈprɪnsəpəl]
n.
1) пры́нцып -у m.; асно́ваf.
religious principles — рэлігі́йныя кано́ны
2) пра́віла n., зако́н -у m.
to make it a principle — зрабі́ць пра́вілам
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Лядзеване́ць ’ледзянець’ (гродз., Сцяшк. Сл.). Да ледзянець < ледзяны < лёд (гл.). Аснова, аднак, пашырана інфіксам ‑в‑, значэнне якога застаецца няясным.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Не́пладзь ’бясплодная жывёліна’: кобыла неплодзь (Нас.). Згодна з Карскім (2–3, 41), рэдкі архаізм, дзе захавалася аснова на ‑ǐ‑.
the staple of the diet гало́ўны праду́кт для дые́ты;
the staple of the languageасно́ва мо́вы
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
базі́дыя
(н.-лац. basidium, ад гр. basidion = невялікая аснова, фундамент)
орган размнажэння ў базідыяміцэтаў, які складаецца звычайна з чатырох аднаклетачных спораў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
субста́нцыя
(лац. substantia)
1) філас. матэрыя ў адзінстве ўсіх форм яе руху;
2) аснова, сутнасць чаго-н. (напр. мінеральная с. глебы).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
БІЯЛАГІ́ЧНАЯ НО́РМА,
адпаведнасць умоў асяроддзя жыццёвым патрабаванням віду. Найб. функцыянальным і аб’ектыўным крытэрыем біялагічнай нормы з’яўляецца існаванне віду: калі від існуе, ёсць і адпаведнасць яго ўмовам асяроддзя. Біялагічная норма — асновагасп. нормы пры вырошчванні і доглядзе с.-г. раслін і жывёл.