базі́дыя

(н.-лац. basidium, ад гр. basidion = невялікая аснова, фундамент)

орган размнажэння ў базідыяміцэтаў, які складаецца звычайна з чатырох аднаклетачных спораў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)