Verbum

шкло́граф, -а, мн. -ы, -аў, м.

Апарат для друкавання — змочанае клейкай вадкасцю матавае шкло, на якім робіцца адбітак арыгінала.

грамафо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Музычны апарат з рупарам для ўзнаўлення гукаў запісаных на пласцінку.

|| прым. грамафо́нны, -ая, -ае.

ахаладжа́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Апарат для ахалоджвання чаго-н.

2. Рэчыва, пры дапамозе якога ахалоджваюць што-н.

рата́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Размнажальны апарат для друкавання копій з машынапісу, рукапісаў, чарцяжоў, малюнкаў.

|| прым. рата́тарны, -ая, -ае.

аэрапла́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (уст.).

Лятальны апарат, цяжэйшы за паветра; самалёт.

|| прым. аэрапла́навы, -ая, -ае і аэрапла́нны, -ая, -ае.

бо́йлер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Апарат для награвання вады ў сістэмах цеплазабеспячэння.

|| прым. бо́йлерны, -ая, -ае.

Бойлерная (наз.) на ЦЭЦ.

прывадні́цца, -адню́ся, -о́днішся, -о́дніцца; зак.

Пра лятальны апарат, парашутыста: апусціцца на ваду.

|| незак. прывадня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. прывадне́нне, -я, н.

улі́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж. (спец.).

Частка ўнутранага вуха, дзе знаходзіцца гукаўспрымальны апарат.

|| прым. улі́ткавы, -ая, -ае.