prickly [ˈprɪkli] adj.

1. калю́чы;

prickly bushes калю́чыя кусты́

2. які́ адчувае пако́лванне, калаццё;

a prickly sensation адчува́нне пако́лвання

3. які́ прычыняе турбо́ты

4. infml запа́льчывы; раздражня́льны; зласлі́вы;

He was in a very prickly mood that morning. Ён быў вельмі раздражнёны той раніцай.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прыглушы́цца, ‑глушыцца; зак.

1. Стаць менш чутным, гучным. Каля залітага вадой мастка пачалі нечым драўляным стукаць, і раптам вадзяны шум прыглушыўся і ўпаў на ніжэйшыя тоны. Чорны.

2. перан. Аслабець, зменшыцца (пра адчуванне, пачуццё). Недзе прыглушыўся боль, калі яго вочы глянулі на зоры. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атума́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак.

1. што. Зацягнуць, пакрыць туманам, смугою; затуманіць.

2. перан.; каго-што. Пазбавіць магчымасці ясна думаць, разважаць. Ап’яніў [лес] багуном надоўга. Атуманілі розум дурніцы. Бічэль-Загнетава. Адчуванне блізкай радасці адсунула, атуманіла нейкім бяздумным мроівам усё тое, што было на апошнім часе. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рабаці́ць, ‑ціць; незак.

1. што. Пакрываць рабаціннем (у 2 знач.), рабізной (у 2 знач.). Вуліца падсохла за ноч, толькі дзе-нідзе слабы ветрык злёгку рабаціў плыткія лужыны. Адамчык.

2. Выклікаць адчуванне рабізны, стракатасці ў вачах. Ад .. ветру разам ускалыхваўся арэшнік і рабаціў уваччу. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сме́ртнік, ‑а, м.

Той, хто асуджаны на смерць. Кастусь Прыбыткоўскі ў гэты апошні момант меў адчуванне, падобнае да адчування смертніка, які ведае, што сваёю смерцю ён выратоўвае тых, хто яму даражэй за ўласнае жыццё. Чорны. На расстрэле.. [бацьку] паставілі ў сямі кроках ад смертнікаў. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Túchfühlung

f -

1) вайск. адчува́нне ло́кця

2) це́сная су́вязь, канта́кт

~ miteinánder hálten* — падтры́мліваць це́сную су́вязь адзі́н з адны́м

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

errégen

1.

vt узбуджа́ць, хвалява́ць; выклі- ка́ць (якое-н. адчуванне)

Áufsehen ~ — прыця́гваць ува́гу, рабі́ць сенса́цыю

2.

(sich) хвалява́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

uczucie

uczu|cie

н.

1. пачуццё;

~cia rodzicielskie — бацькоўскія пачуцці;

~cie gniewu — пачуццё гневу;

śpiewać z ~ciem — спяваць з пачуццём;

darzyć kogo ~ciem — мець схільнасць да каго;

2. пачуццё, сімпатыя;

wygasanie ~ć — згасанне пачуццяў;

3. адчуванне;

~cie zimna — адчуванне холаду

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

предвкуше́ние ср. чака́нне, -ння ср. (чаго), смакава́нне напе́рад, адчува́нне (сма́ку) напе́рад; прадчува́нне, -ння ср.; спадзява́нне, -ння ср. (на што);

в предвкуше́нии ра́достной встре́чи чака́ючы ра́даснай сустрэ́чы; адчува́ючы напе́рад ра́дасную сустрэ́чу.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

czucie

н.

1. адчуванне, пачуванне, пачуццё;

2. адчувальнасць, успрымальнасць;

3. уст. прадчуванне;

upaść bez ~a — упасці непрытомным; страціць прытомнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)