адсмо́ктванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адсмоктваць — адсмактаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсто́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адстойваць, адстойвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адстро́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адстройваць — адстроіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсыла́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адсылаць — адаслаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адтава́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. адтаваць — адтаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адто́пліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адтопліваць — адтапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адто́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адточваць — адтачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адтушо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адтушоўваць — адтушаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адтыка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адтыкаць — адаткнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аду́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адурваць — адурыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)