prawo

I praw|o

н.

1. права, закон;

~o handlowe — гандлёвы закон;

~o podaży i popytu — закон прапанавання i попыту;

~o rynku — закон рынку;

~o walutowe — валютнае права;

~o wykupu — права выкупу

~o kryminalne — крымінальнае права;

~o wyborcze — выбарчае права;

~o autorskie — аўтарскае права;

litera ~a — літара закона;

mieć ~o — мець права;

2. закон;

~o natury — закон прыроды;

~o ciążenia фіз. закон прыцягнення

II

правы бок;

na prawo — управа; направа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

związek, ~ku

związ|ek

м.

1. z czym сувязь з чым; адносіны да чаго;

~ek logiczny — лагічная сувязь;

w ~ku z ... — у сувязі з...;

nie mieć żadnego ~ku z ... — не мець ніякіх адносін да ...;

2. саюз; звяз;

~ek zawodowy — прафесійны саюз (прафсаюз);

~ek małżeński — шлюб;

3. хім., вайск. злучэнне;

~ki organiczne хім. арганічныя злучэнні;

~ki taktyczne вайск. тактычныя злучэнні;

~ek frazeologiczny лінгв. фразеалагічны зварот;

~ki krwi — кроўныя сувязі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

fínden

*

1.

vt

1) знахо́дзіць, адшу́кваць

Platz ~ — знайсці́ ме́сца

das ist so gut wie gefúnden — гэ́та знахо́дка, гэ́та ама́ль што дарма́

2) знахо́дзіць, мець, атры́млі- ваць

éine gúte Áufnahme ~ — быць сардэ́чна прыня́тым (у доме, грамадстве)

Gehör ~ — быць вы́слуханым

Geschmáck an etw. (D) ~ — мець задавальне́нне [ціка́васць, інтарэ́с] да чаго́-н.; заахво́ціцца, захапі́цца чым-н.

3) знахо́дзіць, застава́ць

ich fand ihn schláfen — я заста́ў яго́ спя́чым

ich kann nichts dabéi ~ — я не ба́чу ў гэ́тым нічо́га дрэ́ннага

2.

vi

er fand zu sich selbst — ён зноў знайшо́ў сябе́ [сваё ме́сца ў жыцці́]

3.

(sich)

1) знахо́дзіцца

2) знахо́дзіцца, трапля́цца, выяўля́цца

es fand sich, dass... — вы́явілася, што…

er fand sich beréit — ён быў гато́ў

das wird sich ~ — пажывём – паба́чым; гэ́та нала́дзіцца

3) (in A) прыстасава́цца (да чаго-н.)

4) (zu D) далучы́цца (да чаго-н.)

5) (in A) прыміры́цца (з чым-н.)

sich in sein Schícksal ~ — прымі- ры́цца са сваі́м лёсам

sich (zueinánder) ~ — пасябрава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

nose​1 [nəʊz] n.

1. нос;

blow one’s nose смарка́цца;

Stop picking your nose! Кінь у носе калупацца!

2. нос (карабля, самалёта і да т. п.)

3. чуццё, нюх;

a dog with a good nose саба́ка з до́брым ню́хам

♦

have a good nose for smth. мець до́бры нюх на што-н.; беспамылко́ва вызнача́ць/ацэ́ньваць што-н. (пра чалавека);

(right) under smb.’s (very) nose infml пад са́мым но́сам;

have one’s nose in the air/with one’s nose in the air infml драць/задзіра́ць нос, трыма́ць сябе́ высакаме́рна; ≅ фі́гай/кру́кам но́са не даста́ць, без фі́гі ні да но́са;

look down one’s nose at smb. infml глядзе́ць звысо́ку/з пага́рдай на каго́-н.;

poke one’s nose into smth. infml со́ваць/утыка́ць нос у што-н.;

turn one’s nose up at smth. infml вярну́ць нос ад чаго́-н.;

pay through the nose заплаці́ць шалёныя гро́шы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hit​1 [hɪt] n.

1. удар, штуршо́к;

give smb./smth. a hit уда́рыць каго́-н./што-н.;

a clever hit тра́пны ўдар

2. папада́нне;

He scored a direct hit. Ён патрапіў проста ў цэль.

3. по́спех, уда́ча, уда́лая спро́ба; хіт, нешта ве́льмі папуля́рнае ці паспяхо́вае (пра фільм, кнігу, песню, п’есу і да т.п.);

be a big hit мець вялі́кі по́спех;

His book was a hit. Яго кніга мела вялікі поспех;

make a hit ствары́ць сенса́цыю;

I want to buy a CD with the latest hits. Я хачу набыць дыск з самымі папулярнымі песнямі.

4. slang до́за нарко́тыку

5. AmE, slang жо́рсткае злачы́нства або́ забо́йства

6. вы́нік по́шуку (асабліва ў інтэрнэце)

♦

be/make a hit (with smb.) спадаба́цца (каму́-н.) адра́зу, з пе́ршай сустрэ́чы;

She has made a big hit with Charlie. Яна адразу вельмі спадабалася Чарлі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

breath [breθ] n.

1. дыха́нне, по́дых;

bad breath непрые́мны пах (з рота);

be short of breath ця́жка ды́хаць;

in one breath на адны́м дыха́нні

2. уды́х;

take a deep breath глыбо́ка ўдыхну́ць

3. lit. паве́ў (пра паветра, вецер)

4. (of): fml a breath of suspicion/scandal цень падазрэ́ння/сканда́лу

♦

a breath of fresh air не́хта або́ не́шта но́вае, незвыча́йнае і таму́ ціка́вае;

below/under one’s breath шэ́птам, ці́ха;

one’s last/dying breath смяро́тны час;

be out of bre ath запы́хацца;

catch one’s breath пераве́сці дух;

get a breath of fresh air дыхну́ць све́жага паве́тра;

hold one’s breath затрыма́ць дыха́нне;

in the same breath імгне́нна, у той жа час вы́казаць дзве супрацьле́глыя ду́мкі;

He criticized the book, then in the same breath said that it would be a great success. Ён пакрытыкаваў кніжку і тут жа сказаў, што яна будзе мець вялікі поспех.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ask [ɑ:sk] v.

1. пыта́ць, спыта́ць; пыта́цца, спыта́цца, запыта́цца;

Can I ask a question? Я магу задаць пытанне?;

He asked about her family. Ён спытаўся пра яе сям’ю;

He asked where I lived. Ён спытаўся, дзе я жыву.

2. (па)пpaсі́ць (аб чым-н.);

ask for help прасі́ць дапамо́гі

3. прасі́ць дазво́лу;

He asked the boss whether he could have a day off. Ён спытаўся ў боса, ці можа ён мець выхадны дзень.

4. пыта́цца, даве́двацца;

ask for a job пыта́цца нако́нт рабо́ты

5. запраша́ць; зваць;

They asked me to dinner. Яны запрасілі мяне на абед.

6. патрабава́ць;

You are asking too much of him. Вы патрабуеце ад яго зашмат.

7. : ask smb. out запраша́ць каго́-н. у тэа́тр, рэстара́н і да т.п.

♦

be asking for it/be asking for trouble infml ле́зці/пе́рціся на ражо́н; шука́ць бяды́; ле́зці ў бяду́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Stein

m -(e)s, -e

1) ка́мень

◊ mir fiel ein ~ vom Hérzen — у мяне́ бы́ццам гара́ з плячэ́й звалі́лася

j-m ~e in den Weg légen [róllen] — рабі́ць каму́-н. перашко́ды

2) ко́стачка (у пладах)

3) шахм. фігу́ра; ша́шка

der ~ der Wéisen — філасо́фскі ка́мень

◊ bei j-m éinen ~ im Brett háben — мець до́брую рэпута́цыю ў каго́-н.

~ und Bein schwören — кля́сціся ўсі́м на све́це, кля́сціся і бажы́цца

es friert heute ~ und Bein — разм. сёння траску́чы маро́з

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

га́дзіна, ‑ы, ж.

1. Тое, што і гадзюка (у 1 знач.). Гадзіна раз са скуры лезе, а здраднік кожны дзень. З нар.

2. Разм. лаянк. Тое, што і гадзюка (у 2 знач.). — Гэта ён! — пачуўся голас зверху. — Гамрэкелі, сабака! Папаўся, злодзей, шакал, гадзіна! Самуйлёнак.

гадзі́на, ‑ы, ж.

1. Адзінка вымярэння часу, якая раўняецца 1/24 сутак і складаецца з 60 мінут або 3600 секунд. Бачыў я нястомную і нялёгкую працу, якой напоўнены ўсе дваццаць чатыры гадзіны.. дня [пагранічнікаў]. Брыль.

2. Адзінка часу ў 60 мінут, якую адлічваюць ад поўдня ці ад сярэдзіны ночы. Гадзіна ночы. □ У райком Даніла прыйшоў прыблізна а палове другой гадзіны дня. Кавалёў. // Сігнал, якім перадаецца гэта мера часу. Куранты прабілі дванаццаць гадзін.

3. Прамежак часу, які адводзіцца на ўрок, лекцыю і займае з перапынкам 60 мінут. Гадзіны паўтарэння вучэбнага матэрыялу. // толькі мн. (га́дзіны, ‑дзін). Педагагічныя заняткі, лекцыі (пра нагрузку выкладчыкаў). Мець гадзіны ў інстытуце. Вычытаць гадзіны.

4. з азначэннем. Пэўны момант у жыцці чалавека; пара, час. Вольная гадзіна. У гадзіны заняткаў. □ Гуляй дзяціна: твая гадзіна! З нар. // толькі адз.; каго-чаго або чыя. Кніжн. Вызначаны, устаноўлены тэрмін. Прабіла гадзіна помсты. Адважна ідзіце ў бой. Танк.

•••

Гадзіны пік — час найвышэйшага напружання ў рабоце транспарту, электрастанцыі і пад.

Каменданцкая гадзіна — забарона без спецыяльнага дазволу з’яўляцца на вуліцы паселенага пункта ў пэўны час пры аб’яўленні ваеннага або асаднага становішча.

Мёртвая гадзіна — адпачынак пасля абеду ў лячэбных, дзіцячых установах і інш.

Апошняя (смяротная) гадзіна — смерць.

Гадзіна ў гадзіну — дакладна, у вызначаны тэрмін.

З гадзіны на гадзіну — вось-вось, у кожны момант.

Не па днях, а па гадзінах — вельмі хутка (расці, развівацца і пад.).

Цэлая (бітая) гадзіна — доўгі час, больш гадзіны.

Чорная (ліхая) гадзіна — цяжкі час.

Шэрая (шарая) гадзіна — змрок вечарам пасля захаду сонца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паляце́ць, ‑лячу, ‑ляціш, ‑ляціць; зак.

1. Пачаць перамяшчацца ў паветры; адправіцца паветраным шляхам ў пэўным кірунку. Птушка пырхнула з лодкі і паляцела. Брыль. Паляцелі ў вырай ластаўкі, буслы і шпакі. Чарнышэвіч. Паляцела дзяўчына Самалётам гонкім Над шчаслівай краінай, Пад роднай старонкай. Купала. // Разнесціся, распаўсюдзіцца (пра гукі, словы, голас і пад.). Гул глухі паляцеў ад сасны. Куляшоў. / Пра думкі, мары і пад. Раптам кінула .. [Кузьму] у жар, паляцелі адзін за адным абрыўкі думак. Нікановіч.

2. Накіравацца ад штуршка ў паветра, разляцецца ў паветры. Потым паляцелі ўгору шапкі, узбуджаныя выкрыкі разлегліся далёка ў наваколлі. Дадзіёмаў. Са звонам і спевам паляцелі асколкі гранаты. Колас.

3. перан. Разм. Пачаць хутка перамяшчацца; хутка пайсці, пабегчы, паехаць і пад. Петрык здагадаўся — трэба вады! Ён, як вецер, паляцеў да рэчкі. Гамолка. Лабановіч зрушыў з месца і пайшоў у той бок, куды паляцеў і зараз жа знік магутны поезд. Колас.

4. Разм. Не ўтрымаўшыся ў якім‑н. становішчы, зваліцца, упасці. Зямля скаланулася.. Паравоз стаў на дыбкі і паляцеў пад адхон. Новікаў. Сігануў [Шура ў маліннік], але зачапіўся за корань і паляцеў потырч у гразь. Ставер. // перан. Быць знятым, звольненым з пасады. [Курловіч:] — Мне трэ[ба] было сем галоў мець, каб дастаць такое абсталяванне. Праз яго я траха з дырэктарства не паляцеў, а вы — ліквідаваць. Скрыган. І каб не стаж, не багаты вопыт, паляцеў бы тады Высоцкі з пасады лесніка. Кірэйчык.

5. перан. Быць спешна пасланым, адасланым. Неўзабаве ў раён паляцела паперка. Ваданосаў. Па суроваму загаду на ногі ўзнялася ўся жандармерыя і паліцыя Гродзеншчыны, паляцелі сакрэтныя дэпешы і рэляцыі ў Вільню. С. Александровіч.

6. Пачаць хутка праходзіць (пра час). Паляцелі сумныя аднастайныя дні. Асіпенка.

7. Разм. Зламацца, стаць непрыгодным. [Мікола:] — Што здарылася, дзядзька Клім? — Не паспеў ты адысці ад нас, як жняярка наскочыла на камень. Усе амаль зубцы паляцелі. Кавалёў. [Шамяток:] — У працэсе работы заклёпка знасілася і паляцела. — Куды паляцела? — не зразумеў Міша. — Ну, зламалася. Цяпер трэба на яе месца паставіць новую. Курто.

•••

Паляцець носам — упасці тварам уніз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)