абпіло́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абпілоўваць — абпілаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абпраме́ньванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абпраменьваць — абпраменіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абраста́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абрастаць — абрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абса́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абсаджваць — абсадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсалютызава́нне, ‑я, н.

Кніжн. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абсалютызаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абску́бванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абскубваць — абскубці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсме́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абсмейваць — абсмяяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсмо́ктванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абсмоктваць — абсмактаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абстру́гванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абстругваць — абстругаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абто́чванне, ‑я, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абточваць — абтачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)