Verbum

калігра́ф, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які піша прыгожа і разборліва.

калігра́фія, -і, ж.

Майстэрства пісаць прыгожа і разборліва.

|| прым. каліграфі́чны, -ая, -ае.

К. почырк.

калідо́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Праход, які злучае асобныя часткі кватэры, будынка.

2. перан. Вузкая, доўгая прастора, якая злучае сабой што-н., праход.

Горны к.

Паветраны к.

|| прым. калідо́рны, -ая, -ае.

Калідорная сістэма.

калідо́рны, -ага, мн. -ыя, -ых, м. (разм.) Работнік гасцініцы, які абслугоўвае некалькі нумароў.

|| ж. калідо́рная, -ай, мн. -ыя, -ых.

калі́зія, -і, мн. -і, -зій, ж. (кніжн.).

Сутыкненне процілеглых поглядаў, інтарэсаў, імкненняў.

|| прым. калізі́йны, -ая, -ае.

ка́лій, -ю, м.

Хімічны элемент, мяккі метал серабрыста-белага колеру.

|| прым. ка́ліевы, -ая, -ае і калі́йны, -ая, -ае.

Каліевыя солі.

Калійныя ўгнаенні.

калі́ка, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ліцы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -лік.

У рускім народным эпасе: вандроўны старац, пераважна сляпы, які спявае духоўныя вершы і збірае міласціну.

калі́на, -ы, мн. -ы, -лін, ж.

Кустовая расліна сямейства бружмелевых з белымі кветкамі і чырвонымі горкімі ягадамі, а таксама ягады гэтай расліны.

|| прым. калі́навы, -ая, -ае.

калі́-не́будзь, прысл.

У які-небудзь няпэўны час.

Зайдзі к.

калі́-нікалі́, прысл.

Зрэдку, час ад часу.

К. наведвае.