абма́цванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абмацваць — абмацаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абме́р, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абмерваць — абмераць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абме́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абмерваць — абмераць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абме́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абмешваць — абмяшаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмо́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абмотваць — абматаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмуро́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абмуроўваць — абмураваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абнадзе́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абнадзейваць — абнадзеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абогатварэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абогатвараць — абогатварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абпа́л, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абпальваць — абпаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абпа́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абпальваць — абпаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)