Verbum

пазава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; незак., што.

Рабіць пазы ў чым‑н. Пазаваць шула. Пазаваць вушакі.

пазаху́твацца, ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Захутацца, укрыцца чым‑н. — пра ўсіх, многіх. Пазахутвацца ў кажухі.

памянта́шыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак., што, чым і без дап.

Разм. Тое, што і памянціць.

панака́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго, чым і без дап.

Разм. Нака́паць у многіх месцах.

панапаўня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Разм. Напоўніць чым‑н. усё, многае. Панапаўняць вёдры вадою.

пераро́слы, ‑ая, ‑ае.

Які па свайму ўзросту старэй, чым патрэбна для чаго‑н. Перарослы вучань.

праклеймава́ць, ‑кляймую, ‑кляймуеш, ‑кляймуе; зак., каго-што.

Паставіць клеймы на кім‑, чым‑н. Праклеймаваць тавары.

рэляты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які вызначаецца ў параўнанні, супастаўленні з чым‑н. іншым; адносны. Рэлятыўныя веды.

[Лац. relativus.]

франдзі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

Кніжн. Выказваць незадаволенасць кім‑, чым‑н. з-за жадання супярэчыць.