высява́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. высяваць — высеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высяка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. высякаць — высечы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высяле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. высяляць — выселіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вытлумачэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вытлумачваць — вытлумачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выто́пліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вытопліваць — вытапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выто́птванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вытоптваць — вытаптаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выто́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выточваць — вытачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вытраса́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вытрасаць — вытрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вытраўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вытравіць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вытру́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вытручваць — вытруціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)