выпро́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпрошваць — выпрасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпуска́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпускаць — выпусціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпу́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпучваць — выпучыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпы́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпытваць — выпытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпяка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпякаць — выпечы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпярэ́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпярэджваць — выперадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выру́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вырульваць — выруліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выса́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. высаджваць — высадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высві́стванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. высвістваць — высвістаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высвятле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. высвятляць — высветліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)