Verbum

урасця́жку, прысл.

Выцягнуўшыся на ўсю даўжыню, на ўвесь рост або напружваючы сілы (пра каня).

Легчы ў.

Конь цягнуў воз у.

ха́кі.

1. прым., нязм. Шаравата-зялёны.

Гімнасцёрка колеру х.

2. нескл., н. Тканіна або адзенне такога колеру.

Апранацца ў х.

хля́сцік, -а, мн. -і, -аў, м.

Вузкая палоска тканіны, прышытая або прышпіленая ззаду па таліі верхняга адзення.

Паліто з хлясцікам.

цеплахо́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Марское або рачное судна з рухавіком унутранага згарання.

|| прым. цеплахо́дны, -ая, -ае.

чарнапло́дны, -ая, -ае.

У выразе: чарнаплодная рабіна — дрэва або куст сямейства ружакветных, які дае плады ў выглядзе лілова-чорных ягад.

шаве́цкі, -ая, -ае.

Звязаны з шыццём рамонтам абутку або які служыць для шыцця і рамонту абутку.

Шавецкая справа.

Ш. варштат.

ша́шка², -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Ручная халодная зброя са злёгку загнутым клінком, якой сякуць або колюць.

шчыгры́н, -у, м.

Мяккая казіная або авечая (першапачаткова асліная) скура з адмысловым узорам на няроўнай паверхні.

|| прым. шчыгры́навы, -ая, -ае.

эпі́тэт, -а, М -тэце, мн. -ы, -аў, м.

Паэтычнае азначэнне, якое выражае эмацыянальную ацэнку або дае вобразную характарыстыку прадмету, з’яве.

э́ркер, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Паўкруглы, трохвугольны або мнагагранны зашклёны выступ у сцяне будынка.

|| прым. э́ркерны, -ая, -ае.