вынішчэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вынішчаць — вынішчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выню́хванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вынюхваць — вынюхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпампо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпампоўваць — выпампаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпа́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпарваць — выпарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпераджэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпераджаць — выперадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпіва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпіваць — выпіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпіло́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпілоўваць — выпілаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпі́льванне, ‑я, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпільваць — выпіліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпі́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпісваць — выпісаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпіха́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпіха́ць — выпхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)