Híntertür
f -, -en за́днія дзве́ры, чо́рны ход
etw. durch die ~ éinführen [éinlassen*] — уве́сці [дапусці́ць] што-н. неафі- цыя́льна [нелега́льна]
durch die ~ — разм. па бла́ту
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
blackjack
[ˈblækdʒæk]
1.
n.
1) дубі́нка f.
2) піра́цкі чо́рны сьцяг
3) ачко́ n. (аза́ртная гульня́)
2.
v.t.
біць дубі́нкай; вымуша́ць
to blackjack someone into submission — вы́мусіць не́кага падпара́дкавацца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
вы́чарніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.
Пафарбаваць у чорны колер.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
асму́гласць, ‑і, ж.
Уласцівасць асмуглага. Асмугласць ляжала на.. [Волеччыных] шчоках. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абга́мтацца, ‑аецца; зак.
Абл. Абмяцца. Каўнер абгамтаўся вакол шыі. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ляту́чая мыш ’кажан’ (Сцяшк., Сл. ПЗБ, ТСБМ). Усх.-слав. Аналагічна ням. Fleder‑maus (< с.-в.-ням. vlëdern ’лётаць, пыркаць’ + Maus ’мыш’). Серб.-харв. сле̑пи ми̏ш ’тс’, магчыма, таксама сведчыць аб архаічнасці словазлучэння. Сюды ж палес. лету́ча муш ’блёкат чорны, Hyocyamus niger L.’ (паводле псіхатропнага або і атрутнага дзеяння алкалоідаў расліны, яе назва атаясамліваецца з павер’ямі вакол кожана накшталт таго, што дотыкі або ўкусы яго выклікаюць смерць).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ры́нак, -нку м.
1. база́р, ры́нок; толку́чка ж.;
2. эк. (сфера обращения товаров) ры́нок;
зне́шні р. — вне́шний ры́нок;
р. збы́ту — ры́нок сбы́та;
сусве́тны р. — мирово́й ры́нок;
○ агу́льны р. — о́бщий ры́нок;
◊ чо́рны р. — чёрный ры́нок
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
слон (род. слана́) м., в разн. знач. слон;
афрыка́нскі с. — африка́нский слон;
бе́лы (чо́рны) с. — шахм. бе́лый (чёрный) слон;
◊ слана́ не заўва́жыць — слона́ не приме́тить;
рабі́ць з му́хі слана́ — погов. де́лать из му́хи слона́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
зеляне́цца, ‑еецца; незак.
Тое, што і зелянець (у 4 знач.). [Пархвен] убачыў у небе чорны высокі ствол без голля, і толькі адна тоўстая і таксама чорная галіна знізу зелянелася густымі новымі парасткамі. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
азвярэ́ласць, ‑і, ж.
Стан азвярэлага. Мацвеевы вочы гарэлі раптоўнай азвярэласцю. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)