змест, -у, М -сце, м.

1. Тое, што складае сутнасць каго-, чаго-н.

Адзінства формы і зместу.

2. Тэма, асноўная сутнасць выкладу, выказвання.

З. размовы.

З. твора.

3. Пералік раздзелаў, састаўных частак кнігі з указаннем старонак, змешчаны ў канцы ці ў пачатку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

про́ба², -ы, мн. -ы, проб, ж.

Колькасць частак высакароднага металу, якая змяшчаецца ў пэўнай колькасці вагавых долей сплаву, а таксама кляймо на вырабах з высакароднага металу, якое абазначае гэту колькасць.

Золата нізкай пробы.

|| прым. про́бны, -ая, -ае (спец.).

Пробнае золата (з кляймом пробы).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разгалінава́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ну́ецца; зак.

1. Даць галіны (пра расліны).

Разгалінавалася сасна.

2. перан. Раздзяліцца на некалькі частак, ліній, напрамкаў, якія ідуць з аднаго пункта ў розныя бакі.

|| незак. разгаліно́ўвацца, -аецца і разгаліня́цца, -я́ецца.

|| наз. разгалінава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разгалінава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак., што.

1. Раздзяліць на некалькі частак, ліній, якія ідуць ад аднаго пункта ў розныя бакі.

Р. чыгуначны пуць.

2. Раздзяліць на часткі, аддзелы, аддзяленні і пад.

|| незак. разгаліно́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. разгалінава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разгалінава́цца

1. (пра расліны) sich verzwéigen;

2. (раздзяліцца на некалькі частак, напрамкаў і г. д.) sich gábeln, sich verzwéigen, ábzweigen vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

fivefold

[ˈfaɪvfoʊld]

1.

adj.

1) пяціразо́вы

2) які́ ма́е пяць ча́стак

2.

adv.

у пяць разо́ў больш

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

аўтаба́за, ‑ы, ж.

Транспартнае прадпрыемства па арганізацыі перавозак на аўтамабілях, а таксама месца стаянкі, захавання запасных частак і рамонту аўтамабіляў. Працаваць на аўтабазе. Інжынер аўтабазы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ланжэро́н, ‑а, м.

Спец. Асноўны сілавы элемент (у раме аўтамабіля, уздоўж крыла або корпуса самалёта, у некаторых лодках і інш.) для замацавання частак, надання трываласці.

[Фр. longeron.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

складанаскаро́чаны, ‑ая, ‑ае.

У граматыцы — утвораны са скарочаных частак двух або некалькіх слоў, якія ўваходзяць у склад якіх‑н. назваў, напрыклад: калгас, рабкор і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суста́ўчаты, ‑ая, ‑ае.

1. Які складаецца з асобных членікаў. Сустаўчатыя канечнасці насякомых.

2. Спец. Які складаецца з асобных рухомых частак, змацаваных паміж сабою. Сустаўчатыя трубы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)