«ВЕ́ГА»,

драўляная, парусна-паравая зверабойная шхуна (пабудавана ў 1873; водазмяшчэнне 360 т), на якой рус.-швед. навук. арктычная экспедыцыя Н.А.Э.Нордэншэльда ў 1878—79 упершыню прайшла Паўночна-Усходнім праходам уздоўж паўн. ўзбярэжжа Еўропы і Азіі з З на У з Атлантычнага ак. ў Ціхі ак. Абагнуўшы Еўразію, «Вега» праз Суэцкі канал вярнулася ў Швецыю (з адным зімаваннем за 200 км ад Берынгава м.).

т. 4, с. 53

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БІ́О-БІ́О

(Віо-Віо),

рака ў Паўд. Амерыцы, у Чылі. Даўж. 380 км, пл. басейна 24 тыс. км². Пачынаецца з ледавіковых азёраў на зах. схілах Патагонскіх Андаў, упадае ў Ціхі ак., дзе каля г. Кансепсьён утварае эстуарый шыр. каля 3 км. Паводка зімой і вясной (з чэрв. да ліст.). Сярэдні расход вады 1000 м³/с. Суднаходства ў ніжнім цячэнні ад г. Насім’ента.

т. 3, с. 154

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

галу́бка, ‑і, ДМ ‑бцы; Р мн. ‑бак; ж.

1. Самка голуба.

2. Разм. Ужываецца як ласкавы зварот да жанчыны. Спявай мне, дзяўчынка, пра кветкі, пра гай, Пра лепшыя дні, пра вясну, Пра наша каханне, галубка, спявай — Пад ціхі твой спеў я засну. Чарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паблы́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Зблытаць, пераблытаць. Паблытаць дрот. □ Так і хацелася абняць [дзеда] і, жартуючы, паблытаць яго сівую бародку. Рылько.

2. Прыняць адно за другое. Я гэты ціхі дым на смак і навобмац[а]к ведаю, Яго я ні з чым не паблытаю. Барадулін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́кліч, ‑у, м.

Кліч, заклік, воклік. Як толькі прагучаў на ўвесь свет магутны покліч Кастрычніка, Міхась Чарот спяшаецца на радзіму. Хведаровіч. Ад Дняпра на Нёман быстры покліч дзеда даляцеў, і няшчадна б’е фашыстаў усенароднай помсты гнеў. Машара. На ціхі Ганін покліч.. [Зіна] не адазвалася. Грамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

immovable

[ɪˈmu:vəbəl]

adj.

1) умацава́ны нерухо́мы, неперасо́ўны

2) нерухо́мы

3) непахі́сны, сто́йкі

4) нячу́лы, бязьлі́тасны

5) спако́йны, ціхі́; абыя́кавы

- immovables

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pacific

[pəˈsɪfɪk]

adj.

1) мі́рны, міралю́бны, міратво́рны

a pacific nation — міралю́бны наро́д

2) спако́йны, ці́хі

a pacific nature — спако́йная нату́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

calm2 [kɑ:m] adj. ці́хі, ціхамі́рны, спако́йны; рахма́ны;

a calm night ці́хая ноч;

calm we ather ці́хае, бязве́транае надво́р’е;

He is always calm. Ён заўсёды спакойны;

Please, keep calm. Не хвалюйцеся, калі ласка.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Мэма1 ’няўдачнік, маўчун’, ’гультай’ (ігн., барыс., Сл. ПЗБ). Балтызм. Параўн. літ. mėmá, mėmė́ ’зявака, маўчун’ (Грынавяцкене і інш., Liet. term., 183).

Мэма2 ’вош’ (шчуч., Сл. ПЗБ). Балтызм. Параўн. літ. mū̃mas ’вош’ (Грынавяцкене, там жа, 3, 83).

Мэма3 ’баба, якой палохаюць дзяцей’ (РБС₂, 1, 76). Балтызм. Параўн. літ. mėmė́ціхі, павольны, маўклівы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

scht, schte

1.

a ці́хі, паво́льны, асцяро́жны

2.

adv асцяро́жна, паво́льна, ці́ха

mmer [nur mal] ~e! — спако́йна!, ці́ха!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)