асна́стчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца аснасткай судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бакбо́рт, ‑а, М ‑рце, м.

Правы бок судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карса́р, ‑а, м.

Марскі разбойнік, пірат. // Разбойніцкае судна.

[Іт. corsaro.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кітабо́ец, ‑бойца, м.

Судна, прызначанае для кітабойнага промыслу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крэ́ніцца, ‑ніцца; незак.

Нахіляцца набок (пра судна, самалёт).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адшвартава́цца, ‑туецца; зак.

Адысці ад прычала (пра судна).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыбаво́з, ‑а, м.

Судна для перавозкі жывой рыбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

судко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трохма́чтавы, ‑ая, ‑ае.

З трыма мачтамі. Трохмачтавае судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трохпа́лубны, ‑ая, ‑ае.

З трыма палубамі. Трохпалубнае судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)