изъя́н м.
1. (недостаток, порок) зага́на, -ны ж., хі́ба, -бы ж., недахо́п, -пу м., ва́да, -ды ж.; дэфе́кт, -ту м.;
2. (убыток, ущерб) уст. стра́та, -ты ж., шко́да, -ды ж., уро́н, -ну м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
stracenie
straceni|e
н.
1. пакаранне смерцю; смяротная кара;
2. страта; згуба;
nie mam nic do ~a — мне няма чаго губляць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
пройгрыш, ‑у, м.
1. Страта ў гульні; становішча, якое склалася ў выніку няўдачнага канца гульні. Пройгрыш у шахматнай гульні. // Няўдачны вынік, паражэнне (у якой‑н. справе, спрэчцы і пад.). Злосць забірае Аксёна. Перад яго вачамі ўстаюць суды, доўгая цяганіна з панам Скірмунтам і пройгрыш справы па ўсіх інстанцыях. Колас.
2. Тое, што прайграна. Вялікі грашовы пройгрыш.
3. Няўдача, нявыгада. Апынуцца ў пройгрышы. ▪ [Сцёпка:] — Правільна кажаш, Атрымалі б выйгрыш у часе, але пройгрыш у сіле... Гамолка. Адзіны пройгрыш мой, і немалы — не здолеў я прываражыць Ірыну. Зарыцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
blackout
[ˈblækaʊt]n.
1) зацямне́ньне (у су́вязі з супрацьпаве́транай абаро́наю)
2) часо́вае асьляпле́ньне або́ абамле́ньне
3) часо́вая стра́та па́мяці
4) часо́вая адсу́тнасьць электры́чнага то́ку, радыёпрыёму
5) Theatr. пагашэ́ньне сьвятла́ на сцэ́не
6) засакрэ́чаньне інфарма́цыі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
breakup
[ˈbreɪkʌp]n.
1) разва́л -у m.; распа́д -у m.
the breakup of a marriage — жані́мства распа́лася
2) разьбіцьцё n.
the breakup of all one’s hopes — стра́та ўсі́х надзе́яў
3) упа́дак -ку, раскла́д -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
◎ Па́маракі ’памяць, прытомнацсь’ (Пал.), помаракі ў фраз. помаракі галаву водзяць (Арх. ГУ, нараўл.), паморока, паморак ’абмарачэнне’ (ТС), пимрок ’замарачэнне’ (Бяльк.). Рус. курск. паморак ’розум’, курок., арл., наўг. ’часовая страта прытомнасці’, арл. паморока, паморка ’тс’, маек пимороки, паморка ’тс’, укр. пимороки забіць ’замарачыць’. Поруч з тым рус. арх., анг., валаг., алан., пск., наўг. пимрак, ’імгла; хмара; пахмурнае надвор’е некалі з дробным дажджом і снегам’, польск. pomrok, pomroka, серб.-харв. памрак, славен. pomrak ’змрок, змярканне’. З прыст. pa‑ і тогкъ (гл. морак) або аддзеяслоўнае ўтварэнне ад ротогШі другасным падаўжэннем галоснага ў прыстаўцы. Бел. слова прымыкае да паўдн.-рус. моўнай тэрыторыі, дзе гэта слова ўжываецца ў другасным значэнні.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
накла́д м., спец.
1. (действие) наклада́нне, -ння ср., накла́дванне, -ння ср.;
2. (ущерб) стра́та, -ты ж., уро́н, -ну м.; про́йгрыш, -шу м.;
◊
оста́ться в накла́де прайгра́ць, стра́ціць, пане́сці стра́ту;
не бу́дешь в накла́де нічо́га не прайгра́еш (не стра́ціш);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
шкода 1, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
1. Пашкоджанне, урон, страта. Ваганаў так сумеў паставіць свае гарматы і так спрытна мяняў іх месцы, што агонь праціўніка не рабіў ніякае шкоды. Колас. Атрад сарваў планы немцаў на ўчастку фронту, многа зрабіў ворагу шкоды. Чорны. І каб не нарабіць са сваёй стрэльбай якой шкоды, дзед абкруціў анучай куркі ды зверху ўмацаваў яшчэ наглуха дротам. Лынькоў. // Дрэнны, небяспечны ўчынак, дзеянне; тое, што небяспечна дрэннымі вынікамі. [Міна Міхайлавіч:] — Думаю я, такі гэта цуд, што працаваць на карысць жыцця ў чалавека сілы патройваюцца, а на шкоду і рукі не падымаюцца. Во як... Краўчанка.
2. Страта, прычыненая жывёлай; патрава. Ходзіць певень па гароду, У гародзе робіць шкоду. Муравейка. Паплаўнічы лавіў выпадкам перабегшую ў лес карову і накладаў штраф за шкоду. Гартны. // Месца на полі, у лузе, у лесе і г. д., дзе жывёла можа зрабіць патраву. Хлопчык так задумаўся, што не заўважыў, як Красуля і цялушка-пярэзімак убіліся ў шкоду. С. Александровіч. Я памог прагнаць статак [цялят] каля шкоды. Місько.
шкода 2, безас. у знач. вык.
Тое, што і шкада. [Галена:] — Шкода таго часу і сілы, што я патраціла за тыя часы, пакуль мяне.. дапытвалі з-за.. брахні. Чорны. [Маці:] — Багатаму шкода карабля, а беднаму — кашаля! Мележ. Не так шкода, як невыгода. З нар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
expense
[ɪkˈspens]n.
1) кошт -у m.
at someone’s expense — на чый-н. кошт, за чый-н. кошт; на чые́-н. гро́шы
2) выда́так -ку m.
3) стра́та, цана́ f.
•
- at the expense of his job
- expenses
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
дэфіцы́т м
1. (страта) Défizit n -(e)s, -e; Féhlbetrag m -(e)s, -träge; Verlústbetrag m; Féhlmenge f -, -n; Mánko n -s, -s (нястача);
бюджэ́тны дэфіцы́т Háushaltsdefizit n;
ліквідава́ць дэфіцы́т das Défizit décken [beséitigen];
2. (недахопы) Mángel m -s, Mängel; Lücke f -, -n;
валю́тны дэфіцы́т Devísenmangel [-´vi:-] m, Devísenknappheit f -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)